شخصی به امام حسین علیه السلام نامهای نوشت و پرسید: خیر دنیا و آخرت چیست؟. امام در پاسخ او نوشت:
حدیث 194
قال الامام الحسین علیه السلام: بِسْمِاللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، أَمَّا بَعْدُ فَإنَّهُ مَنْ طَلَبَ رِضی اللهِ بِسَخَطِ النَّاسِ کَفاهُ اللهُ اُمُورَالنَّاسِ، وَ مَنْ طَلَبَ رِضیَ النَّاسِ بِسَخَطِ اللهِ وَکَلَهُ اللهُ إِلی النَّاسِ، وَالسّلامُ(1)
امام حسین علیه السلام فرمود: (بنام خدای بخشنده مهربان، پس از ستایش پرودرگار، هرکسی در پی خشنودی خدا باشد که مردم از او برنجند خداوند او را در امور مردم کفایت خواهد کرد و هرکسی برای جلب رضایت مردم بکوشد که بغضب الهی بیانجامد خداوند او را به مردم وامیگذارد).(2)
1) حدثنا محمد بن موسی بن المتوکل، قال: حدثنا محمد بن ابی عبدالله الکوفی، عن موسی بن عمران النخعی، عن عمه الحسین بن یزید، عن الحسن بن علی بن حمزه، عن أبیه، عن الصادق جعفر بن محمد، عن أبیه، عن جده: قال: کتب رجل الحسین بن علی علیه السلام: یا سیدی أخبرنی بخیر الدنیا والآخرة، فکتب إلیه:.
2) امالی شیخ صدوق ص167، اختصاص شیخ مفید ص225، بحارالأنوار ج71 ص371 حدیث 3و ج 78 ص 126 حدیث 8، معادن الحکمة ج 2 ص 45 حدیث 102.