در روایات آمده که پس از کشته شدن امام حسین «ع» عصر عاشورا، در زمین و آسماننشانههای شگفتی دیده شد که برخی از آنها تا مدتها باقی بود.یکی از این علایم و آثار، خون تازه (دم عبیط) بود.در نقلهایی آمده است که پس از کشته شدن امام، در بیتالمقدس، هر سنگی را که از زمین بر میداشتند، زیر آن خون تازه بود و سه روز از آسمان خون بارید.(1) بارش خون از آسمان و رویش خون تازه از زمین و از زیر سنگها، گریه آسمان و زمین در سوگ ابا عبدالله «ع» به حساب آمده است.در زمینه همین عبیط، از قول ابو سعید نقل شده است که: «ما رفع حجر من الدنیا الا و تحته دم عبیط و لقد مطرت السماء دما بقی اثره فی الثیاب مدة حتی تقطعت».(2) در مورد خواب ام سلمه نیز آمده است که حضرت رسول را در خواب دید. حضرت به او فرموده: هر گاه شیشهای که در نزد توست و خاک در آن است، دیدی که خاکش به خون تازه (دم عبیط) رنگین شد،
بدان که حسین «ع» کشته شده است.(3)
1) بحار الانوار، ج 45، ص 204، اثبات الهداة، حر عاملی، ج 5، ص 180، امالی صدوق، ص 142.
2) احقاق الحق، ج 11، ص 462 و 482.
3) بحار الانوار، ج 45، ص 231.
