حضرت عبّاس علیه السلام فرمانده کل سپاه امام علیه السلام و پرچمدار بود، وقتی شهادت یاران را مینگریست بیتابی میکرد و از آنحضرت میخواست که به میدان برود.
حدیث 378
قال الامام الحسین علیه السلام: یا أَخی کُنْتَ الْعَلامَةَ مِنْ عَسْکَری وَمُجْمِعَ عَدَدِنا، فَإذا أَنْتَ غَدَوْتَ یَؤُلُ جَمْعُنا إلَی الشِّتاتِ، وَعِمارَتُنا تَنْبَعِثُ إِلَی الْخَرابِ.
امام حسین علیه السلام فرمود: (برادرم، تو پرچم دار سپاه، و عامل جمع شدن نیروها میباشی، اگر توهم بروی، جمعیّت ما پراکنده میشود، و خانههای ما ویران میگردد).
حضرت عبّاس علیه السلام فرمود: برادر جان روح من فدای تو، ای آقای من، سینهام از زندگی دنیا تنگ شده است، میخواهم از منافقان انتقام بگیرم. امام پاسخ داد:
إِذا غَدَوْتَ إِلَی الْجِهادِ فَاطْلُبْ لِهؤُلاءِ الأطْفالِ قَلیلاً مِنَ الْماءِ.
(حال که به جنگ میروی برای این کودکان مقداری آب بیاور.(1)
1) منتخب طریحی ص305، معالی السبطین ج1 ص441.