زمان مطالعه: < 1 دقیقه
در شمارى از روایات، تأکید شده که زائر امام حسین علیه السلام، باید با قلبى اندوهناک و چهرهاى ژولیده و غبارآلود که نشانه افراد مصیبتزده است، او را زیارت کند(1). این ادب، در حقیقت، حاصلمعرفت و محبّت است. کسى که امام را مىشناسد و نسبت به او احساس محبّت مىکند، طبعا هنگامى که به دیدار او مىرود و صحنه شهادت او را در نظر مجسّم مىکند، در هالهاى از غم، فرو مىرود و آثار اندوه بر
چهرهاش پدیدار مىگردد.
1) ر. ک: ج 11 ص 149 (فصل هفتم/ اندوه).