جامعه (غل جامعه)

گردآورنده، جمع کننده، طوق و غل، غلی که بر گردن و دست نهند.(1) به آن جهت به‏ غل و زنجیر، «جامعه‏» می‏گفتند که دستها را به گردن می‏بست.(2) به نقل برخی منابع، امام ‏زین العابدین‏ «ع‏» را پس از شهادت امام در کربلا، همراه اسیران دیگر سوار بر شتران ‏بی‏جهاز کردند، در حالی که غل جامعه بر دست و گردن او بسته بود.این را هم مسلم‏ جصاص (گچکار) و هم جذلم بن بشیر، در مشاهدات در روز ورود اسرا به کوفه نقل‏کرده‏اند(3) «و فی عنقه الجامعة و یده مغلولة الی عنقه‏» و به نقل تاریخ طبری: «و سرح فی‏اثرهم علی بن الحسین مغلولة یدیه الی عنقه و عیاله معه‏».(4) و اسیران را با این وضعیت‏حرکت دادند و به شام بردند.

1) لغت‏نامه، دهخدا.

2) مجمع البحرین.

3) امالی، شیخ مفید، ص 321.

4) سوگنامه آل محمد، ص 437 به نقل از تاریخ طبری.