جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

ثارالله

زمان مطالعه: 2 دقیقه

از القاب سید الشهدا «ع‏» که در زیارتنامه خطاب به آن حضرت گفته می‏شود.یعنی‏ خون خدا. در زیارت عاشوراست: «السلام علیک یا ثار الله و ابن ثاره‏» این تعبیر، درزیارتهای دیگر نیز، از جمله زیارت مخصوص امام حسین‏ «ع‏» در اول رجب و نیمه رجب و شعبان و زیارت امام حسین‏ «ع‏» در روز عرفه آمده است.(1) در زیاراتی هم که امام‏ صادق‏ «ع‏» به عطیه آموخت، آمده است: «و انک ثار الله فی الارض من الدم الذی لا یدرک ثاره من الارض الا باولیائک‏».(2) شدت همبستگی و پیوند سید الشهدا با خدا به نحوی است ‏که

شهادتش همچون ریخته شدن خونی از قبیله خدا می‏ماند که جز با انتقام‏گیری و خونخواهی اولیاء خدا، تقاص نخواهد شد.القاب دیگری نیز مانند قتیل الله، و وتر الله در زیارتنامه است که گویای همین نکته است. «… بزرگترین لقب آن نجات ‏دهنده آخرین ‏انسان از این رابطه ثار… «منتقم‏» است.انتقام چه چیز را می‏گیرد؟ همه می‏گویند انتقام‏ قاتلین سید الشهدا، نه! انتقام ثاری که به گردن بنی‏هابیل است…اگر غیرت و آگاهی وجود داشته باشد، تمام فضای تاریخ ما پر از ضجه و دعوت خونخواهی ثارهاست.اما این ‏ثارها، ثارهای قبیله‏ای نیست، ثار الله است.اینها «ثار الله‏» هستند که باید از قاتلین بنی‏طاغوت گرفته شوند.حسین، وارث یکی از ورثه است که خودش بصورت یک ثار در آمد و فرزندش و باباش، اینها همه ثارهای خدا هستند و پدر ثارهای خدا و پسر ثارهای‏خداست… هدف، انتقام کشیدن از «بنی قابیل‏» است که آنهمه دستش به خون ثارهای عزیزما آغشته است… یا ثار الله و ابن ثاره‏».(3)

عنوان مقدس‏ «ثار الله‏»، در ادبیات شعری و مرثیه، همچنان در زمینه کارهای خطاطی، نقاشی، طراحی و پوستر هم جای خاصی داشته و منبع الهام‏ بخش برای هنرمندان مکتبی‏ بوده است.حتی هنرمندان قالی‏باف هم از آن بهره و فیض برده‏اند.قالی‏ «ثار الله‏»، اثربرجسته استاد سید جعفر رشتیان، نمونه‏ای از آن است.این قالی که به مساحت 18متر مربع، در مدت 8 سال بافته شد، تداعی کننده عاشورای حسینی است.در حاشیه فرش، نمای هفت‏ شهر مذهبی مسلمانان است و در متن آن، خیام سوخته در میان شعله‏ها و درمیان فرش، عبارت‏ «ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة‏» نقش بسته و فریاد سرخ‏ مظلومیت، در گره گره این اثر ارزنده به گوش جان می‏رسد.(4) این نقاش و مینیاتوریست درسال 1367 ش از دنیا رفت.


1) مفاتیح الجنان.

2) بحار الانوار: ج 98، ص 148، 168، و 180.

3) ثار، علی شریعتی، ص 18.

4) کیهان فرهنگی، تیرماه 1367، ص 55.