حضرت اباعبدالله علیه السلام در تفسیر «شاهد» و «مشهود» در آیه 3 بروج توضیح دادند.
حدیث 150
قال الامام الحسین علیه السلام: «وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ»(1) قال: اَلشَّاهِدُ، جَدّی رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وآله وَالْمَشْهُودُ یَوْمُ الْقِیامَةِ. ثُمَّ تلا هذه الآیة «إنَّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیراً»(2)
و تلا «ذلِکَ یَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذلِکَ یَوْمٌ مَشْهُودٌ «(3)
امام حسین علیه السلام فرمود: (شاهد جدّ من حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم می‌باشد بدلیل این آیه «ما تو را ای رسول خدا شاهد و بشارت دهنده و هشدار دهنده فرستادیم» و مشهود، روز قیامت است که فرمود «آن روز روزی است که همه انسانها در آن گرد میآیند و آن روز روز مشهود است».(4)
1) سوره البروج آیه 3.
2) سوره الاحزاب آیه 45.
3) سوره هود آیه 103.
4) مجمع الزوائد ج7 ص135.
