گرچه امام حسین علیه السلام قراردادنامه صلح را در دوران زندگی ننگین معاویه رعایت میکرد، امّا مبارزه منفی را با روشهای گوناگون تداوم میداد، روزی متوجّه شد که مالیات یمن را بسوی معاویه در شام میبرند، امام حسین علیه السلام همه آنها را گرفت و به مدینه آورد، و بین فقراء مدینه تقسیم کرد. و این نامه را به معاویه نوشت:
حدیث 240
قال الامام الحسین علیه السلام: مِنَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلیٍّ اِلی مُعاویةَ بْنِ أَبی سُفْیانَ. أَمَّا بَعدُ: فَاِنَّ عیراً مَرَّتْ بِنا مِنَ الَیمَنِ تَحْمِلُ مالاً وَ حُلَلاً وَعَنْبَراً وَ طیباً إِلَیْکَ، لِتُوَدِعَها خَزائِنَ دِمَشْقَ، وَ تَعُلَّ بِها بَعْدَ النَّهَلِ بِبَنی أَبیکَ، وَاِنّی اِحْتَجْتُ إلَیْها فَاَخَذْتُها وَالسّلامُ.
امام حسین علیه السلام فرمود: (از حسین بن علی علیه السلام به معاویة بن ابوسفیان، پس از حمد و ستایش خدا، همانا کاروانی با شترانی پُر از بار از یمن بر ما میگذشت، که برای تو اموال فراوان و زینت آلات، و عنبر و عطریّات میآورد، تا در انبارهای دمشق ذخیره کنی و تشنگان فرزندان پدرت را سیراب سازی، من به آنها نیازداشتم و همه آنها را گرفتم، با درود(1)
—
ادب کردن فرماندار مدینه ولید
دفاع از مال خویش – حرف د – دفاع
دفاع از اموال مسلم – حرف د – دفاع
دفاع از ناموس – حرف د – دفاع
(امام حسین علیه السلام نگذاشت ام کلثوم دختر حضرت زینب را برای یزید خواستگاری کنند)
دفاع از زمین خود – حرف د – دفاع
اعتراض به فرماندار مدینه – حرف د – دفاع
برخورد تند با فرماندار مدینه – الف – امامت – دفاع از امیرالمؤمنین
1) حیاة الامام الحسین علیه السلام ج2 ص232، ناسخ التّواریخ امام حسین علیه السلام ج1 ص195، ناسخ التواریخ ج1 ص195.
