3 / 1
غفران الذنوب
3013. الکافی عن المعلّى أبی شهاب: قالَ الحُسَینُ علیه‌السلام لِرَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله: یا أبَتاه، ما لِمَن زارَکَ؟
فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: یا بُنَیَّ، مَن زارَنی حَیّا أو مَیِّتا، أو زارَ أباکَ أو زارَ أخاکَ أو زارَکَ، کانَ حَقّا عَلَیَّ أن أزورَهُ یَومَ القِیامَةِ واخَلِّصَهُ مِن ذُنوبِهِ.(1)
3014. فضل زیارة الحسین علیه‌السلام عن جابر عن أبی جعفر [الباقر علیه السلام]: زِیارَةُ قَبرِ الحُسَینِ علیه‌السلام یُغفَرُ لِلرَّجُلِ الذُّنوبُ، ویُغفَرُ لَهُ فی ذَهابِهِ ومَجیئِهِ.(2)
3015. کامل الزیارات عن سدیر الصیرفی: کُنّا عِندَ أبی جَعفَرٍ علیه السلام، فَذَکَرَ فَتىً قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام.
فَقالَ لَهُ أبو جَعفَرٍ علیه السلام: ما أتاهُ عَبدٌ فَخَطا خُطوَةً، إلّا کَتَبَ اللّهُ لَهُ حَسَنَةً، وحَطَّ
3 / 1
آمرزیده شدن گناهان
3013. الکافى به نقل از مُعلّى ابو شهاب: امام حسین علیه‌السلام به پیامبر خدا صلى الله علیه و آله گفت: پدر عزیزم! پاداش زائر تو چیست؟
پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «پسرکم! هر کس زنده یا مُرده مرا زیارت کند، یا پدرت یا برادرت یا تو را زیارت کند، بر گردن من، حق دارد که روز قیامت، او را زیارت کنم و از گناهانش رهایش سازم».
3014. فضل زیارة الحسین علیه‌السلام به نقل از جابر، از امام باقر علیه السلام: زیارت قبر حسین علیه السلام، سبب آمرزش گناهان انسان مىشود و در رفت و آمد [به مرقد]، آمرزیده مىشود.
3015. کامل الزیارات به نقل از سَدیر صیرفى: ما نزد امام باقر علیه‌السلام بودیم. جوانى از قبر حسین علیه‌السلام یاد کرد. امام باقر علیه‌السلام به او فرمود: «بندهاى نزد آن نیامد و گامى بر نداشت، مگر آن که خداوند، برایش حَسَنهاى نوشت و زشتکارىاى را از او پاک کرد».
عَنهُ سَیِّئَةً.(3)
3016. تهذیب الأحکام عن رفاعة النخاس عن أبی عبد اللّه عن أبیه [الباقر] علیهما السلام: إنَّ مَن خَرَجَ إلى قَبرِ الحُسَینِ علیه‌السلام عارِفا بِحَقِّهِ غَیرَ مُستَکبِرٍ، وبَلَغَ الفُراتَ ووَقَعَ فِی الماءِ، وخَرَجَ مِنَ الماءِ، کانَ مِثلَ الَّذی یَخرُجُ مِنَ الذُّنوبِ، وإذا مَشى إلَى الحُسَینِ علیه‌السلام فَرَفَعَ قَدَما ووَضَعَ اخرى، کَتَبَ اللّهُ لَهُ عَشرَ حَسَناتٍ، ومَحا عَنهُ عَشرَ سَیِّئاتٍ.(4)
3017. الأمالی للطوسی عن حمران بن أعین: زُرتُ قَبرَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام، فَلَمّا قَدِمتُ جاءَنی أبو جَعفَرٍ مُحَمَّدُ بنُ عَلِیٍّ علیه‌السلام وعُمَرُ بنُ عَلِیِّ بنِ عَبدِ اللّهِ بنِ عَلِیٍّ.
فَقالَ لی أبو جَعفَرٍ علیه السلام: أبشِر یا حُمرانُ؛ فَمَن زارَ قُبورَ شُهَداءِ آلِ مُحَمَّدٍ علیهم السلام ویُریدُ اللّهَ بِذلِکَ وصِلَةَ نَبِیِّهِ، خَرَجَ مِن ذُنوبِهِ کَیَومَ وَلَدَتهُ امُّهُ.(5)
3018. کامل الزیارات عن عبد اللّه بن مسکان عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: مَن زارَ الحُسَینَ علیه‌السلام مِن شیعَتِنا لَم یَرجِع حَتّى یُغفَرَ لَهُ کُلُّ ذَنبٍ، ویُکتَبُ لَهُ بِکُلِّ خُطوَةٍ خَطاها وکُلِّ یَدٍ رَفَعَتها دابَّتُهُ ألفُ حَسَنَةٍ، ومُحِیَ عَنهُ ألفُ سَیِّئَةٍ، وتُرفَعُ لَهُ ألفُ دَرَجَةٍ.(6)
3019. ثواب الأعمال عن الحارث بن المغیرة عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: إنَّ للّهِ مَلائِکَةً مُوَکَّلینَ بِقَبرِ الحُسَینِ علیه السلام، فَإِذا هَمَّ الرَّجُلُ بِزِیارَتِهِ أعطاهُم ذُنوبَهُ، فَإِذا خَطا مَحَوها، ثُمَّ إذا خَطا ضاعَفوا لَهُ حَسَناتِهِ، فَما تَزالُ حَسَناتُهُ تُضاعَفُ حَتّى
3016. تهذیب الأحکام به نقل از رِفاعه نَخّاس، از امام صادق، از پدرش امام باقر علیهما السلام: هر کس با معرفت و بدون تکبّر به سوى قبر حسین علیه‌السلام به راه بیفتد و به رود فرات برسد و در آب، فرو رود و بیرون آید، مانند کسى است که از گناهانش بیرون مىآید، و چون به سوى حسین علیه‌السلام برود و یک قدم بردارد و یک قدم بگذارد، خداوند، [در کارنامه عملش] ده کار خوب برایش مىنویسد و ده کار بدِ او را مىزُداید».
3017. الأمالى، طوسى به نقل از حُمران بن اعیَن: قبر حسین بن على علیهما السلام را زیارت کردم. چون باز گشتم، امام باقر علیه السلام، و عمر بن على بن عبد اللّه بن على، بر من در آمدند. امام باقر علیه‌السلام به من فرمود: «اى حُمران! بر تو مژده باد که هر کس قبر شهیدان خاندان محمّد صلى الله علیه و آله را زیارت کند و قصدش خدا و پیوند با پیامبر خدا صلى الله علیه و آله باشد، از گناهانش بیرون مىآید، [و] مانند روزى [مىشود] که مادرش او را زاده است».
3018. کامل الزیارات به نقل از عبد اللّه بن مِسکان، از امام صادق علیه السلام: هر کس از شیعیان ما حسین علیه‌السلام را زیارت کند، باز نمىگردد تا آن که همه گناهانش آمرزیده مىشود و براى هر گامىکه مىپیماید و هر پایى که مَرکبش از زمین بر مىدارد، [در کارنامه عملش] هزار عمل صالح برایش نوشته مىشود و هزار عمل ناصالح از او زُدوده مىشود و هزار درجه، بالا برده مىشود.
3019. ثواب الأعمال به نقل از حارث بن مُغَیره، از امام صادق علیه السلام: خداوندت، فرشتگانى گماشته بر قبر حسین علیه‌السلام دارد که چون کسى قصد زیارت او را مىکند، خداوند، گناهانش را به آن فرشتگان مىبخشد، و چون گامى بردارد، آنها، آن گناهان را مىزُدایند و در گام بعدى، نیکىهایش را دوچندان مىکنند و این نیکىها، افزون
توجِبَ لَهُ الجَنَّةَ.(7)
3020. کتاب من لا یحضره الفقیه: قالَ الصّادِقُ علیه السلام: مَن زارَ قَبرَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام، جُعِلَ ذُنوبُهُ جِسرا عَلى بابِ دارِهِ، ثُمَّ عَبَرَها، کَما یُخَلِّفُ أحَدُکُمُ الجِسرَ وَراءَهُ إذا عَبَرَهُ.(8)
3021. تهذیب الأحکام عن قدامة بن مالک عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: مَن أرادَ زِیارَةَ قَبرِ الحُسَینِ علیه‌السلام لا أشَرا ولا بَطَرا(9) ولا رِیاءا ولا سُمعَةً، مُحِّصَت(10) ذُنوبُهُ کَما یُمَحَّصُ الثَّوبُ فِی الماءِ؛ فَلا یَبقى عَلَیهِ دَنَسٌ(11)، ویَکتُبُ اللّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطوَةٍ حَجَّةً، وکُلَّما رَفَعَ قَدَمَهُ عُمرَةً.(12)
3022. کامل الزیارات عن سلیمان بن خالد عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: إنَّ للّهِ فی کُلِّ یَومٍ ولَیلَةٍ مِئَةَ ألفِ لَحظَةٍ إلَى الأَرضِ، یَغفِرُ لِمَن یَشاءُ مِنهُ، ویُعَذِّبُ مَن یَشاءُ مِنهُ، ویَغفِرُ لِزائِری قَبرِ الحُسَینِ علیه‌السلام خاصَّةً ولِأَهلِ بَیتِهِم، ولِمَن یَشفَعُ لَهُ یَومَ القِیامَةِ کائِنا مَن کانَ.
قُلتُ: وإن کانَ رَجُلًا قَدِ استَوجَبَ(13) النّارَ؟
مىشوند تا بهشت را برایش واجب کنند.
3020. کتاب من لا یحضره الفقیه از امام صادق علیه السلام: هر کس قبر حسین بن على علیه‌السلام را زیارت کند، گناهانش پلى بر درگاه خانهاش مىشوند که از آن مىگذرد، همان گونه که هر کدامتان از پل مىگذرد و آن را پشتِ سر مىگذارد.
3021. تهذیب الأحکام به نقل از قُدامة بن مالک، از امام صادق علیه السلام: هر کس آهنگِ زیارت قبر حسین علیه‌السلام را داشته باشد، امّا نه از سرِ کبر و غرور یا ریاکارى و رسیدن آوازهاش به همگان، گناهانش زُدوده مىشوند، همان گونه که جامه، در آب، پاکیزه مىشود و چرکى بر آن نمىمانَد، و خداوند در برابر هر گامى، یک حج براى او مىنویسد، و هر گاه قدمش را بر مىدارد، عمرهاى برایش مىنویسد.
3022. کامل الزیارات به نقل از سلیمان بن خالد، از امام صادق علیه السلام: خداوند، در هر شبانهروز، یکصد هزار نگاه به زمین مىاندازد، و هر کس را که مىخواهد، مىآمرزد، و هر کس را که مىخواهد، عذاب مىکند، و زائران قبر حسین علیه‌السلام و خانواده آنها را به طور ویژه مىآمرزد، و نیز هر کس را که او روز قیامتْ شفاعت کند، هر که مىخواهد باشد».
گفتم: حتّى اگر مردى باشد که مستوجب دوزخ است؟
قالَ: وإن کانَ، ما لَم یَکُن ناصِبِیّا(14)(15)
3023. المزار للمفید عن شعیب العقرقوفی عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام، قال: قُلتُ لَهُ: مَن أتى قَبرَ الحُسَینِ علیه‌السلام ما لَهُ مِنَ الثَّوابِ وَالأَجرِ جُعِلتُ فِداکَ؟!
قالَ: یا شُعَیبُ، ما صَلّى عِندَهُ أحَدٌ صَلاةً إلّا قَبِلَهَا اللّهُ مِنهُ، ولا دَعا عِندَهُ أحَدٌ دَعوَةً إلَا استُجیبَت لَهُ عاجِلَةً وآجِلَةً.
فَقُلتُ: جُعِلتُ فِداکَ، زِدنی.
قالَ: یا شُعَیبُ، أیسَرُ ما یُقالُ لِزائِرِ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام: قَد غُفِرَ لَکَ یا عَبدَ اللّهِ؛ فَاستَأنِفِ العَمَلَ عَمَلًا جَدیدا.(16)
3024. کامل الزیارات عن عبداللّه بن مسکان: شَهِدتُ أبا عَبدِ اللّهِ علیه‌السلام وقَد أتاهُ قَومٌ مِن أهلِ خُراسانَ، فَسَأَلوهُ عَن إتیانِ قَبرِ الحُسَینِ علیه‌السلام وما فیهِ مِنَ الفَضلِ.
قالَ: حَدَّثَنی أبی عَن جَدّی أنَّهُ کانَ یَقولُ: مَن زارَهُ یُریدُ بِهِ وَجهَ اللّهِ أخرَجَهُ اللّهُ مِن ذُنوبِهِ کَمَولودٍ وَلَدَتهُ امُّهُ، وَشَیَّعَتهُ المَلائِکَةُ فی مَسیرِهِ، فَرَفرَفَت عَلى رَأسِهِ، قَد صَفّوا بِأَجنِحَتِهِم عَلَیهِ حَتّى یَرجِعَ إلى أهلِهِ، وسَأَلَتِ المَلائِکَةُ المَغفِرَةَ لَهُ مِن رَبِّهِ، وغَشِیَتهُ الرَّحمَةُ مِن أعنانِ(17) السَّماءِ، ونادَتهُ المَلائِکَةُ: طِبتَ وطابَ مَن زُرتَ، وحُفِظَ فی أهلِهِ.(18)
3025. فضل زیارة الحسین علیه‌السلام عن عاصم بن حمید الحنّاط: سَأَلتُ جَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ علیه السلام
فرمود: «حتّى اگر چنین باشد، البته ناصبى(19) نباشد».
3023. المزار، مفید به نقل از شُعَیب عَقَرقوفى: به امام [صادق علیه السلام] گفتم: فدایت شوم! کسى که نزد قبر حسین علیه‌السلام بیاید، چه پاداش و اجرى دارد؟
فرمود: «اى شعیب! هیچ کس نزد او نماز نمىخواند، جز آن که خداوند، از او مىپذیرد، و هیچ کس نزد او دعا نمىکند، جز آن که دعایش براى این دنیا و آن دنیا، مستجاب مىشود».
گفتم: فدایت شوم! برایم بیشتر بگو.
فرمود: «اى شعیب! کمترین چیزى که به زائر حسین علیه‌السلام گفته مىشود، این است: «اى بنده خدا! آمرزیده شدى. دوباره از نو، عمل از سر گیر»».
3024. کامل الزیارات به نقل از عبد اللّه بن مِسْکان: در حضور امام صادق علیه‌السلام بودم و گروهى از خراسان، نزد امام علیه‌السلام آمده بودند و از ایشان، در باره آمدن به مرقد حسین علیه‌السلام و فضیلت آن مىپرسیدند.
امام علیه‌السلام فرمود: «پدرم، از جدّم نقل کرد که مىفرمود: «هر کس او را براى خدا زیارت کند، خداوند، او را از گناهانش بیرون مىآورد، مانند کودکى که مادرش او را زاده است، و فرشتگان، او را در مسیرش همراهى مىکنند و بر سرش با چترى از بالهاى ردیف کردهشان، سایه مىافکنند تا آن گاه که به نزد اهلش باز گردد. فرشتگان، آمرزش او را از خداوند مىطلبند و رحمت آسمانى، او را از هر سو، فرا مىگیرد و فرشتگان، او را ندا مىدهند: پاکیزه گشتى، و پاکیزه است آن که زیارتش کردى، و اهلش محافظت مىشوند»».
3025. فضل زیارة الحسین علیه‌السلام به نقل از عاصم بن حمید حنّاط: از امام جعفر صادق علیه السلام،
عَن زِیارَةِ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام، فَقالَ: یا عاصِمُ! مَن زارَ قَبرَ الحُسَینِ علیه‌السلام وهُوَ مَغمومٌ أذهَبَ اللّهُ غَمَّهُ، ومَن زارَهُ وهُوَ فَقیرٌ أذهَبَ فَقرَهُ، ومَن کانَت بِهِ عاهَةٌ فَدَعَا اللّهَ أن یُذهِبَها عَنهُ أذهَبَها عَنهُ، وَاستُجیبَت دَعوَتُهُ، وفُرِّجَ هَمُّهُ وغَمُّهُ.
فَلا تَدَع أن تَأتِیَهُ، فَإِنَّکَ کُلَّما أتَیتَهُ کُتِبَ لَکَ بِکُلِّ خُطوَةٍ تَخطوها عَشرُ حَسَناتٍ، ومُحِیَ عَنکَ عَشرُ سَیِّئاتٍ، وکُتِبَ لَکَ ثَوابُ شَهیدٍ فی سَبیلِ اللّهِ اهَریقَ دَمُهُ، فَإِیّاکَ أن تَفوتَکَ زِیارَتُهُ.(20)
3026. کامل الزیارات عن صفوان الجمّال عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: مَنِ اغتَسَلَ بِماءِ الفُراتِ وزارَ قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام، کانَ کَیَومَ وَلَدَتهُ امُّهُ صِفرا مِنَ الذُّنوبِ ولَوِ اقتَرَفَها کَبائِرَ.(21)
3027. کامل الزیارات عن الحسن بن راشد عن أبی إبراهیم [الکاظم] علیه السلام: مَن خَرَجَ مِن بَیتِهِ یُریدُ زِیارَةَ قَبرِ أبی عَبدِ اللّهِ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام، وَکَّلَ اللّهُ بِهِ مَلَکا، فَوَضَعَ إصبَعَهُ فی قَفاهُ، فَلَم یَزَل یَکتُبُ ما یَخرُجُ مِن فیهِ حَتّى یَرِدَ الحائِرَ، فَإِذا خَرَجَ مِن بابِ الحائِرِ وَضَعَ کَفَّهُ وَسَطَ ظَهرِهِ، ثُمَّ قالَ لَهُ: أمّا ما مَضى فَقَد غُفِرَ لَکَ؛ فَاستَأنِفِ العَمَلَ.(22)
3028. کامل الزیارات عن قائد عن عبد صالح [الکاظم] علیه السلام، قال: دَخَلتُ عَلَیهِ، فَقُلتُ لَهُ: جُعِلتُ فِداکَ! إنَّ الحُسَینَ علیه‌السلام قَد زارَهُ النّاسُ مَن یَعرِفُ هذَا الأَمرَ ومَن یُنکِرُهُ، ورَکِبَت إلَیهِ النِّساءُ، ووَقَعَ حالُ الشُّهرَةِ، وقَدِ انقَبَضتُ مِنهُ لِما رَأَیتُ مِنَ الشُّهرَةِ.
در باره زیارت قبر حسین علیه‌السلام پرسیدم. فرمود: «اى عاصم! هر کس قبر حسین علیه‌السلام را زیارت کند، اگر اندوهگین باشد، خداوند اندوهش را مىبرَد، و اگر فقیر باشد، خداوند، فقرش را از میان مىبَرد، و اگر دردمند باشد و از خدا بخواهد که آن را از میان ببرد، مىبَرد، و دعایش مستجاب مىشود و همّ و غمّش حل مىشود.
پس رفتن به زیارتش را وا مگذار که هر گاه بر او در آیى، در برابر هر گامى که بر مىدارى، ده حَسَنه برایت نوشته مىشود و ده زشتکارى از تو زُدوده مىشود و پاداش شهیدى را که خونش در راه خدا ریخته شده، برایت مىنویسند. پس مباد که زیارتش از دستت برود!».
3026. کامل الزیارات به نقل از صفوان جمّال، از امام صادق علیه السلام: هر کس با آب فرات، غسل کند و قبر حسین علیه‌السلام را زیارت کند، مانند روزى مىشود که مادرش او را زاده است؛ پیراسته از گناهان، هر چند گناه کبیره کرده باشد.
3027. کامل الزیارات به نقل از حسن بن راشد، از امام کاظم علیه السلام: هر کس از خانهاش به قصد زیارت قبر ابا عبد اللّه الحسین علیه‌السلام بیرون بیاید، خداوند، فرشتهاى را بر او مىگمارد که انگشتش را بر پشت او مىگذارد و پیوسته، هر چه را او مىگوید، مىنویسد تا به نزدیک مزار [حسین علیه السلام] برسد، و چون از آن منطقه بیرون بیاید، کفِ دستش را بر کمر او مىگذارد و به او مىگوید: «[گناهان] گذشتهات، بخشیده شد. عمل، از سر گیر».
3028. کامل الزیارات به نقل از قائد: بر عبد صالح (امام کاظم علیه السلام) در آمدم و گفتم: فدایت شوم! حسین علیه‌السلام را، هم کسانى زیارت مىکنند که این امر (امامت) را مىشناسند، و هم کسانى که آن را نمىشناسند، و زنان نیز به سوى آن مىروند و زیارت، شهرت یافته است و من، براى دورى از شُهرت و انگشتنما شدن، از زیارت، خوددارى
قالَ: فَمَکَثَ مَلِیّا لا یُجیبُنی، ثُمَّ أقبَلَ عَلَیَّ، فَقالَ: یا عِراقِیُّ! إن شَهَروا أنفُسَهُم فَلا تَشهَر أنتَ نَفسَکَ، فَوَاللّهِ، ما أتَى الحُسَینَ علیه‌السلام آتٍ عارِفا بِحَقِّهِ، إلّا غَفَرَ اللّهُ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وما تَأَخَّرَ.(23)
3029. عیون أخبار الرضا علیه‌السلام عن الریّان بن شبیب عن الرضا علیه السلام: إن سَرَّکَ أن تَلقَى اللّهَ عز و جلولا ذَنبَ عَلَیکَ، فَزُرِ الحُسَینَ علیه السلام.(24)
3030. کامل الزیارات عن علیّ بن جعفر الهمانی: سَمِعتُ عَلِیَّ بنَ مُحَمَّدٍ العَسکَرِیَّ(25) علیه‌السلام یَقولُ: مَن خَرَجَ مِن بَیتِهِ یُریدُ زِیارَةَ الحُسَینِ علیه السلام، فَصارَ إلَى الفُراتِ، فَاغتَسَلَ مِنهُ کُتِبَ مِنَ المُفلِحینَ، فَإِذا سَلَّمَ عَلى أبی عَبدِ اللّهِ علیه‌السلام کُتِبَ مِنَ الفائِزینَ، فَإِذا فَرَغَ مِن صَلاتِهِ أتاهُ مَلَکٌ، فَقالَ: إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله علیه و آله یُقرِئُکَ السَّلامَ، ویَقولُ لَکَ: أمّا ذُنوبُکَ فَقَد غُفِرَ لَکَ؛ استَأنِفِ العَمَلَ.(26)
3031. کامل الزیارات عن مالک الجهنی عن أبی جعفر [الباقر] علیه‌السلام فی ثَوابِ زِیارَةِ الحُسَینِ علیه السلام: مَن زارَهُ عارِفا بِحَقِّهِ غَفَرَ اللّهُ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وما تَأَخَّرَ، وکَتَبَ لَهُ حَجَّةً، ولَم یَزَل مَحفوظا حَتّى یَرجِعَ إلى أهلِهِ.(27)
3032. الأمالی للطوسی عن محمّد بن مسلم عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: مَن زارَ الحُسَینَ علیه‌السلام عارِفا بِحَقِّهِ کَتَبَ اللّهُ لَهُ ثَوابَ ألفِ حَجَّةٍ مَقبولَةٍ، و ألفِ عُمرَةٍ مَقبولَةٍ،
مىکنم.
امام علیه السلام، مدّتى قابل توجّه، درنگ کرد و پاسخم را نداد. سپس، رو به من کرد و فرمود: «اى عراقى! اگر آنان، خود را انگشتنما مىکنند، تو خود را انگشتنما مکن. به خدا سوگند، هیچ کس با شناخت حقّ حسین علیه‌السلام به زیارتش نیامد، جز آن که خداوند، گناهان پیشین و پسین او را آمرزید».
3029. عیون أخبار الرضا علیه‌السلام به نقل از ریّان بن شبیب، از امام رضا علیه السلام: اگر خوش دارى که خداوندت را پاک و بدون گناهْ ملاقات کنى، حسین علیه‌السلام را زیارت کن.
3030. کامل الزیارات به نقل از على بن جعفر هَمانى: شنیدم که امام هادى علیه‌السلام مىفرماید: «هر کس از خانهاش به قصد زیارت حسین علیه‌السلام بیرون بیاید و به سوى فرات برود و از آن، غسل کند، جزو رستگاران نوشته مىشود، و چون بر حسین علیه‌السلام سلام دهد، جزو رهایىیافتگان، نوشته مىشود، و چون از نمازش فارغ شود، فرشتهاى نزدش مىآید و مىگوید: «پیامبر خدا صلى الله علیه و آله به تو سلام مىرساند و مىفرماید: گناهانت، آمرزیده شد. عمل، از سر گیر»».
3031. کامل الزیارات به نقل از مالک جُهَنى، از امام باقر علیه السلام، در پاداش زیارت امام حسین علیه السلام: هر کس او را با شناخت حقّش زیارت کند، خداوند، گناهان پیشین و پسینِ او را مىآمرزد و حجّى برایش مىنویسد و پیوسته، محفوظ است تا به نزد خانوادهاش باز گردد.
3032. الأمالى، طوسى به نقل از محمّد بن مسلم، از امام صادق علیه السلام: هر کس حسین علیه‌السلام را با شناخت حقّ او زیارت کند، خداوند، پاداش هزار حجّ مقبول و هزار عمره
وغَفَرَ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وما تَأَخَّرَ.(28)
3033. ثواب الأعمال عن هارون بن خارجة: قُلتُ لِأَبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام: إنَّهُم یَروونَ أنَّ مَن زارَ قَبرَ الحُسَینِ علیه‌السلام کانَت لَهُ حَجَّةٌ وعُمرَةٌ.
قالَ: مَن زارَهُ وَاللّهِ عارِفا بِحَقِّهِ غَفَرَ اللّهُ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وما تَأَخَّرَ.(29)
3034. کامل الزیارات عن هارون بن خارجة عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام، قال: قُلتُ: جُعِلتُ فِداکَ! ما لِمَن أتى قَبرَ الحُسَینِ علیه‌السلام زائِرا لَهُ عارِفا بِحَقِّهِ، یُریدُ بِهِ وَجهَ اللّهِ تَعالى وَالدّارَ الآخِرَةَ؟
فَقالَ لَهُ: یا هارونُ، مَن أتى قَبرَ الحُسَینِ علیه‌السلام زائِرا لَهُ عارِفا بِحَقِّهِ، یُریدُ بِهِ وَجهَ اللّهِ وَالدّارَ الآخِرَةَ، غَفَرَ اللّهُ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وما تَأَخَّرَ.
ثُمَّ قالَ لی ثَلاثا: ألَم أحلِف لَکَ؟ ألَم أحلِف لَکَ؟ ألَم أحلِف لَکَ(30)؟(31)
3035. الکافی عن الحسین بن محمّد عن أبی الحسن موسى [الکاظم] علیه السلام: أدنى ما یُثابُ بِهِ زائِرُ أبی عَبدِ اللّهِ علیه‌السلام بِشَطِّ الفُراتِ إذا عَرَفَ حَقَّهُ وحُرمَتَهُ ووِلایَتَهُ أن یُغفَرَ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وما تَأَخَّرَ.(32)
مقبول را براى او مىنویسد و گناهان پیشین و پسینِ او را مىآمرزد.
3033. ثواب الأعمال به نقل از هارون بن خارجه: به امام صادق علیه‌السلام گفتم: آنان (شیعیان)، چنین مىبینند که هر کس قبر حسین علیه‌السلام را زیارت کند، [پاداش] حج و عمره را دارد.
فرمود: «به خدا سوگند، هر کس او را با شناخت حقّش زیارت کند، خداوند، گناهان پیشین و پسین او را مىآمرزد!».
3034. کامل الزیارات به نقل از هارون بن خارجه: به امام [صادق علیه السلام] گفتم: فدایت شوم! کسى که با شناخت حقّ حسین علیه‌السلام و براى خدا و سراى آخرت، به زیارت قبرش مىرود، چه پاداشى دارد؟
امام علیه‌السلام به او فرمود: «اى هارون! هر کس با شناخت حقّ حسین علیه السلام، به زیارت قبرش برود و قصدش خدا و آخرت باشد، خداوند، گناهان پیشین و پسینِ او را مىآمرزد».
سپس، سه بار فرمود: «برایت سوگند یاد نکنم؟ برایت سوگند یاد نکنم؟ برایت سوگند یاد نکنم؟».
3035. الکافى به نقل از حسین بن محمّد، از امام کاظم علیه السلام: کمترین پاداش زائر ابا عبد اللّه الحسین علیه‌السلام در کنار رود فرات، آمرزش گناهانِ پیشین و پسین اوست، اگر حق و حرمت و ولایت او را بداند.
3036. الکافی عن مثنّى الحنّاط عن أبی الحسن الأوّل [الکاظم] علیه‌السلام قال: سَمِعتُهُ یَقولُ: مَن أتَى الحُسَینَ علیه‌السلام عارِفا بِحَقِّهِ، غَفَرَ اللّهُ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وما تَأَخَّرَ.(33)
3 / 2
دعاء الملائکة
3037. کامل الزیارات عن مالک الجهنی عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: إنَّ اللّهَ وَکَّلَ بِالحُسَینِ علیه‌السلام مَلَکا فی أربَعَةِ آلافِ مَلَکٍ یَبکونَهُ، ویَستَغفِرونَ لِزُوّارِهِ، ویَدعونَ اللّهَ لَهُم.(34)
3038. کامل الزیارات عن معاویة بن وهب عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: لا تَدَع زِیارَةَ الحُسَینِ علیه السلام، أما تُحِبُّ أن تَکونَ فیمَن تَدعو لَهُ المَلائِکَةُ؟(35)
3039. الکافی عن معاویة بن وهب عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: مَن یَدعو لِزُوّارِهِ [أی لِزُوّارِ الإِمامِ الحُسَینِ علیه السلام] فِی السَّماءِ أکثَرُ مِمَّن یَدعو لَهُم فِی الأَرضِ.(36)
3040. کامل الزیارات عن عبد اللّه بن بکیر عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه‌السلام لِعَبدِ اللّهِ بنِ
3036. الکافى به نقل از مُثَنّاى حنّاط: شنیدم که امام [کاظم علیه السلام] مىفرمود: «هر کس با شناخت حقّ حسین علیه‌السلام نزدش برود، خداوند، گناهان گذشته و آیندهاش را مىآمرزد».
3 / 2
دعاى فرشتگان
3037. کامل الزیارات به نقل از مالک جُهَنى، از امام صادق علیه السلام: خداوند، فرشتهاى با هزار فرشته همراهش بر امام حسین علیه‌السلام گماشته است تا بر او بگِریند و براى زائرانش آمرزش بطلبند و خدا را براى آنان بخوانند.
3038. کامل الزیارات به نقل از معاویة بن وَهْب، از امام صادق علیه السلام: زیارت حسین علیه‌السلام را وا مگذار. آیا دوست ندارى از کسانى باشى که فرشتگان، برایش دعا مىکنند؟
3039. الکافى به نقل از معاویة بن وَهْب، از امام صادق علیه السلام: آنان که در آسمان، براى زائران حسین علیه‌السلام دعا مىکنند، بیشتر از کسانىاند که در زمین براى ایشان، دعا مىکنند.
3040. کامل الزیارات به نقل از عبد اللّه بن بُکَیر، از امام صادق علیه السلام: اى پسر بُکَیر! خداوند، از زمین، شش مکان را برگزیده است: مسجد الحرام، حرم [مکّه]، مقبرههاى
بُکَیرٍ: یَابنَ بُکَیرٍ! إنَّ اللّهَ اختارَ مِن بِقاعِ الأَرضِ سِتَّةً: البَیتَ الحَرامَ، وَالحَرَمَ، ومَقابِرَ الأَنبِیاءِ، ومَقابِرَ الأَوصِیاءِ، ومَقاتِلَ الشُّهَداءِ، وَالمَساجِدَ الَّتی یُذکَرُ فیهَا اسمُ اللّهِ.
یَابنَ بُکَیرٍ! هَل تَدری ما لِمَن زارَ قَبرَ أبی عَبدِ اللّهِ الحُسَینِ علیه‌السلام إذ جَهِلَهُ الجاهِلُ؟! ما مِن صَباحٍ إلّا وعَلى قَبرِهِ هاتِفٌ مِنَ المَلائِکَةِ یُنادی: یا طالِبَ الخَیرِ! أقبِل إلى خالِصَةِ اللّهِ، تَرحَل بِالکَرامَةِ، وتَأمَنِ النَّدامَةَ، یَسمَعُ أهلُ المَشرِقِ و أهلُ المَغرِبِ إلَا الثَّقَلَینِ، ولا یَبقى فِی الأَرضِ مَلَکٌ مِنَ الحَفَظَةِ إلّا عَطَفَ عَلَیهِ عِندَ رُقادِ العَبدِ، حَتّى یُسَبِّحَ اللّهَ عِندَهُ، ویَسأَلَ اللّهَ الرِّضا عَنهُ، ولا یَبقى مَلَکٌ فِی الهَواءِ(37) یَسمَعُ الصَّوتَ إلّا أجابَ بِالتَّقدیسِ للّهِ تَعالى، فَتَشتَدُّ أصواتُ المَلائِکَةِ، فَیُجیبُهُم أهلُ السَّماءِ الدُّنیا، فَتَشتَدُّ أصواتُ المَلائِکَةِ و أهلُ السَّماءِ الدُّنیا حَتّى تَبلُغَ أهلَ السَّماءِ السّابِعَةِ، فَیَسمَعُ أصواتَهُمُ النَّبِیّونَ، فَیَتَرَحَّمونَ ویُصَلّونَ عَلَى الحُسَینِ علیه السلام، ویَدعونَ لِمَن زارَهُ.(38)
3041. کامل الزیارات عن جابر الجعفی: قالَ أبو عَبدِ اللّهِ علیه‌السلام لِلمُفَضَّلِ: کَم بَینَکَ وبَینَ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام؟ قالَ: قُلتُ: بِأَبی أنتَ وامّی! یَومٌ وبَعضُ یَومٍ آخَرَ.
قالَ: فَتَزورُهُ؟ فَقالَ: نَعَم.
فَقالَ: ألا ابَشِّرُکَ؟ ألا افَرِّحُکَ بِبَعضِ ثَوابِهِ؟
قُلتُ: بَلى جُعِلتُ فِداکَ!
قالَ: فَقالَ لی: إنَّ الرَّجُلَ مِنکُم لَیَأخُذُ فی جِهازِهِ ویَتَهَیَّأُ لِزِیارَتِهِ، فَیَتَباشَرُ بِهِ أهلُ السَّماءِ، فَإِذا خَرَجَ مِن بابِ مَنزِلِهِ راکِبا أو ماشِیا وَکَّلَ اللّهُ بِهِ أربَعَةَ آلافِ مَلَکٍ مِنَ
پیامبران، مقبرههاى اوصیا، مکانهاى شهادتِ شهیدان، و مساجدى که نام خدا در آنها یاد مىشود.
اى پسر بُکَیر! آیا مىدانى پاداش زائر قبر حسین علیه‌السلام چیست که بسیارى نمىدانند؟! هر بامداد، ندا دهندهاى از فرشتگان، بر سر قبرش ندا مىدهد: «اى طالب خیر! به سوى هدیه ویژه خدا بیا. براى کرامت، بار سفر ببند و از ندامت، ایمن باش» . این ندا را غیر از انس و جن، مشرق و مغرب عالم نیز مىشنوند، و هیچ فرشته نگهبانى در زمین نیست، مگر این که هنگام خواب آن بنده، به او توجّه مىکند و نزد وى، خدا را تسبیح مىگوید و رضایت الهى را برایش مىطلبد؛ و هیچ فرشتهاى در آسمانْ ندا را نمىشنود، جز آن که با تقدیس خداى متعال، به آن پاسخ مىدهد و صداى فرشتگان، در هم مىپیچد و اهل آسمان فرودین، به آنان پاسخ مىدهند و صداى فرشتگان و ایشان، در هم مىپیچد تا آن که به ساکنان آسمان هفتم مىرسد و پیامبران، صداهاى آنان را مىشنوند و براى حسین علیه‌السلام رحمت مىطلبند و بر او درود مىفرستند و براى زائرانش دعا مىکنند.
3041. کامل الزیارات به نقل از جابر جُعْفى: امام صادق علیه‌السلام به مفضّل فرمود: «میان تو و قبر حسین علیه السلام، چه قدر راه است؟».
گفت: پدر و مادرم فدایت باد! یک روز و چند ساعت.
فرمود: «آیا او را زیارت مىکنى؟».
گفت: آرى.
فرمود: «آیا به تو بشارت دهم؟ آیا تو را به بخشى از پاداش آن، [خبر دهم و] شاد سازم؟».
گفتم: آرى فدایت شوم!
فرمود: «مردى از شما، وسایلش را بر مىدارد و براى زیارت او آماده مىشود. پس اهل آسمان، بشارت او را به یکدیگر مىدهند، و چون از درِ خانهاش بیرون
المَلائِکَةِ یُصَلّونَ عَلَیهِ حَتّى یُوافِیَ قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام.(39)
3 / 3
دعاء أهل البیت
3042. کامل الزیارات عن داوود بن کثیر عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: إنَّ فاطِمَةَ بِنتَ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله تَحضُرُ لِزُوّارِ قَبرِ ابنِهَا الحُسَینِ علیه السلام، فَتَستَغفِرُ لَهُم ذُنوبَهُم.(40)
3043. الأمالی للطوسی عن محمّد بن مسلم: سَمِعتُ أبا عَبدِ اللّهِ جَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ علیه‌السلام یَقولُ: إنَّ الحُسَینَ بنَ عَلِیٍّ علیه‌السلام عِندَ رَبِّهِ عز و جل، یَنظُرُ إلى مَوضِعِ مُعَسکَرِهِ ومَن حَلَّهُ مِنَ الشُّهَداءِ مَعَهُ، ویَنظُرُ إلى زُوّارِهِ، وهُوَ أعرَفُ بِحالِهِم وبِأَسمائِهِم و أسماءِ آبائِهِم، وبِدَرَجاتِهِم ومَنزِلَتِهِم عِندَ اللّهِ عَزَّ وجَلَّ مِن أحَدِکُم بِوَلَدِهِ، وإنَّهُ لَیَرى مَن یَبکیهِ، فَیَستَغفِرُ لَهُ، ویَسأَلُ آباءَهُ علیهم السلام أن یَستَغفِروا لَهُ، ویَقولُ:
لَو یَعلَمُ زائری ما أعَدَّ اللّهُ لَهُ لَکانَ فَرَحُهُ أکثَرَ مِن جَزَعِهِ، وإنَّ زائِرَهُ لَیَنقَلِبُ وما عَلَیهِ مِن ذَنبٍ.(41)
3044. کامل الزیارات عن ابن سنان: قُلتُ لِأَبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام: جُعِلتُ فِداکَ، إنَّ أباکَ کانَ یَقولُ فِی الحَجِّ: یُحسَبُ لَهُ بِکُلِّ دِرهَمٍ أنفَقَهُ ألفُ دِرهَمٍ، فَما لِمَن یُنفِقُ فِی المَسیرِ إلى أبیکَ الحُسَینِ علیه السلام؟
فَقالَ: یَابنَ سِنانٍ، یُحسَبُ لَهُ بِالدِّرهَمِ ألفٌ و ألفٌ حَتّى عَدَّ عَشَرَةً، ویُرفَعُ لَهُ مِنَ
مىرود، پیاده یا سواره، خداوند، چهار هزار فرشته از میان فرشتگان، بر او مىگمارد که بر او درود بفرستند تا به قبر حسین علیه‌السلام برسد».
3 / 3
دعاى اهل بیت
3042. کامل الزیارات به نقل از داوود بن کثیر، از امام صادق علیه السلام: فاطمه علیها السلام دختر محمّد صلى الله علیه و آله نزد زائران قبر فرزندش حسین علیه السلام، حضور مىیابد و براى گناهانشان آمرزش مىطلبد.
3043. الأمالى، طوسى به نقل از محمّد بن مسلم: شنیدم که امام جعفر صادق علیه‌السلام مىفرماید: «حسین بن على علیهما السلام، نزد پروردگارشت است. به جایگاه لشکرش و شهیدانى که در آن جا و کنارش بودند، و نیز به زائرانش مىنگرد، و شناخت او به حالشان، و نامها و نام پدرانشان، و نیز درجات و منزلتشان نزد خدات، از شناخت شما نسبت به فرزندتان، بیشتر است. او، هر کس را که بر او مىگِرید، مىبیند و برایش آمرزش مىخواهد و از پدرانش نیز مىخواهد که برایش آمرزش بخواهند و مىفرماید: «اگر زائر من مىدانست که خداوند، چه براى او آماده کرده، شادىاش بیشتر از بىتابىاش بود» ، و زائرش باز مىگردد در حالى که گناهى ندارد».
3044. کامل الزیارات به نقل از ابن سِنان: به امام صادق علیه‌السلام گفتم: فدایت شوم! پدرت در باره حج مىفرماید: «هر درهمى که در آن هزینه شود، هزار درهم، حساب مىشود». کسى که در راه پدرت حسین علیه‌السلام هزینه کند، چه دارد؟
فرمود: «اى فرزند سِنان! در برابر هر درهمش، هزار و هزار» و تا ده بار شمرد «و
الدَّرَجاتِ مِثلُها، ورِضَى اللّهِ خَیرٌ لَهُ، ودُعاءُ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله ودُعاءُ أمیرِ المُؤمِنینَ وَالأَئِمَّةِ علیهم السلام خَیرٌ لَهُ.(42)
3045. ثواب الأعمال عن معاویة بن وهب: دَخَلتُ عَلى أبی عَبدِ اللّهِ علیه‌السلام وهُوَ فی مُصَلّاهُ، فَجَلَستُ حَتّى قَضى صَلاتَهُ، فَسَمِعتُهُ وهُوَ یُناجی رَبَّهُ ویَقولُ:
یا مَن خَصَّنا بِالکَرامَةِ، ووَعَدَنَا الشَّفاعَةَ، وحَمَّلَنَا الرِّسالَةَ، وجَعَلَنا وَرَثَةَ الأَنبِیاءِ، وخَتَمَ بِنَا الامَمَ السّالِفَةَ، وخَصَّنا بِالوَصِیَّةِ، و أعطانا عِلمَ ما مَضى وعِلمَ ما بَقِیَ، وجَعَلَ أفئِدَةً مِنَ النّاسِ تَهوی إلَینا، اغفِر لی ولِاءِخوانی وزُوّارِ قَبرِ أبِیَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِم، الَّذینَ أنفَقوا أموالَهُم و أشخَصوا أبدانَهُم رَغبَةً فی بِرِّنا، ورَجاءً لِما عِندَکَ فی صِلَتِنا، وسُرورا أدخَلوهُ عَلى نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله، وإجابَةً مِنهُم لِأَمرِنا، وغَیظا أدخَلوهُ عَلى عَدُوِّنا، أرادوا بِذلِکَ رِضوانَکَ، فَکافِهِم عَنّا بِالرِّضوانِ، وَاکلَأهُم بِاللَّیلِ وَالنَّهارِ، وَاخلُف عَلى أهالیهِم و أولادِهِمُ الَّذینَ خُلِّفوا بِأَحسَنِ الخَلَفِ، وَاصحَبهُم وَاکفِهِم شَرَّ کُلِّ جَبّارٍ عَنیدٍ، وکُلِّ ضَعیفٍ مِن خَلقِکَ أو شَدیدٍ، وشَرَّ شَیاطینِ الإِنسِ وَالجِنِّ، و أعطِهِم أفضَلَ ما أمَّلوا مِنکَ فی غُربَتِهِم عَن أوطانِهِم، وما آثَرونا عَلى أبنائِهِم و أهالیهِم وقَراباتِهِم.
اللّهُمَّ إنَّ أعداءَنا عابوا عَلَیهِم خُروجَهُم، فَلَم یَنهَهُم ذلِکَ عَنِ النُّهوضِ وَالشُّخوصِ إلَینا خِلافا عَلَیهِم، فَارحَم تِلکَ الوُجوهَ الَّتی غَیَّرَهَا الشَّمسُ، وَارحَم تِلکَ الخُدودَ الَّتی تَقَلَّبَت عَلى قَبرِ أبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام، وَارحَم تِلکَ الأَعیُنَ الَّتی جَرَت دُموعُها رَحمَةً لَنا، وَارحَم تِلکَ القُلوبَ الّتی جَزِعَت وَاحتَرَقَت لَنا، وَارحَم تِلکَ الصَّرخَةَ الَّتی
مانند آن، درجهاش را بر مىکشند، و رضایت الهى، برایش بهتر است و دعاى محمّد و امیر مؤمنان و امامان علیهم السلام برایش نیکوتر است».
3045. ثواب الأعمال به نقل از معاویة بن وَهْب: بر امام صادق علیه‌السلام که در جایگاه نمازش نشسته بود، در آمدم و نشستم تا آن که نمازش را به پایان برد. شنیدم که با خدایش راز و نیاز مىکند و مىگوید: «اى که ما را به کرامت، مخصوص داشتى، و شفاعت را به ما وعده دادى، و رسالت را بر دوش ما نهادى، و ما را وارثانِ پیامبران کردى، و ما را آخرینِ امّتهاى گذشته، قرار دادى، و وصىّ خود را ویژه ما ساختى، و علم گذشته و آینده را به ما عطا کردى، و دلهایى از مردمان را مشتاق ما نمودى! مرا و برادرانم را و زائران قبر پدرم حسین بن على را که درودهاى خدا بر همه ایشان باد، بیامرز؛ کسانى که دارایىشان را هزینه مىکنند و از سرِ رغبت به نیکى به ما، و امید به آنچه در پیوند با ماست، و خوشحال کردن پیامبرت محمّد صلى الله علیه و آله، و اجابت فرمان ما، و به خشم آوردن دشمنان ما، پیکرهایشان را به راه [و آفتاب در مسیر] در مىآورند و از همه این کارها، آهنگ رضایت تو دارند. پس با رضایتت، برایشان جبران نما و در شب و روز، آنان را محافظت کن، و بهترین جانشین آنان باش میان کسانى که بر جاى نهاده و [به زیارت] آمدهاند، و همراهشان باش و از شرّ هر زورگوى لجوج، کفایتشان کن، و نیز از تمام آفریدههایت، قوى یا ضعیف، و نیز شرارت شیاطین جِن و انس. برترین آرزویشان را از تو به خاطر این غربت و در آمدن از وطن و برگزیدن ما بر پسران و نزدیکان و همشهرىهایشان، به ایشان ببخش.
خدایا! دشمنانمان، خروج زائران حسین علیه‌السلام را بر ایشان، خُرده گرفتند؛ ولى این، آنان را از برخاستن و بیرون آمدن به سوى ما، باز نداشت تا با آنان، مخالفت ورزند. پس بر این صورتهاى آفتابخورده، رحم کن، و نیز بر آن گونههایى که بر قبر ابا عبد اللّه الحسین، این رو و آن رو مىشوند؛ و نیز رحم کن بر چشمانى که از سرِ رحمت بر ما، اشکشان روان است؛ و رحم آور بر دلهایى که براى ما مىسوزند و بىتابى مىکنند؛ و بر نالهاى که به خاطر ماست، رحمت آور.
کانَت لَنا، اللّهُمَّ إنّی أستَودِعُکَ تِلکَ الأَنفُسَ وتِلکَ الأَبدانَ حَتّى تُرَوِّیَهُم مِنَ الحَوضِ یَومَ العَطَشِ.
فَما زالَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ یَدعو بِهذَا الدُّعاءِ وهُوَ ساجِدٌ، فَلَمَّا انصَرَفَ قُلتُ لَهُ: جُعِلتُ فِداکَ! لَو أنَّ هذَا الَّذی سَمِعتُهُ مِنکَ کانَ لِمَن لا یَعرِفُ اللّهَ، لَظَنَنتُ أنَّ النّارَ لا تَطعَمُ مِنهُ شَیئا أبَدا، وَاللّهِ، لَقَد تَمَنَّیتُ أن کُنتُ زُرتُهُ ولَم أحُجَّ.
فَقالَ لی: ما أقرَبَکَ مِنهُ! فَمَا الَّذی یَمنَعُکَ عَن زِیارَتِهِ یا مُعاوِیَةُ؟ ولِمَ تَدَعُ ذلِکَ؟ قُلتُ: جُعِلتُ فِداکَ، لَم أدرِ أنَّ الأَمرَ یَبلُغُ هذا کُلَّهُ.
فَقالَ: یا مُعاوِیَةُ! ومَن یَدعو لِزُوّارِهِ فِی السَّماءِ أکثَرُ مِمَّن یَدعو لَهُم فِی الأَرضِ، لا تَدَعهُ لِخَوفٍ مِن أحَدٍ؛ فَمَن تَرَکَهُ لِخَوفٍ رَأى مِنَ الحَسرَةِ ما یَتَمَنّى أنَّ قَبرَهُ کانَ بِیَدِهِ(43)، أما تُحِبُّ أن یَرَى اللّهُ شَخصَکَ وسَوادَکَ فیمَن یَدعو لَهُ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله؟ أما تُحِبُّ أن تَکونَ غَدا فیمَن تُصافِحُهُ المَلائِکَةُ؟ أما تُحِبُّ أن تَکونَ غَدا فیمَن یَأتی ولَیسَ عَلَیهِ ذَنبٌ فَیُتبَعَ بِهِ؟ أما تُحِبُّ أن تَکونَ غَدا فیمَن یُصافِحُ رَسولَ اللّهِ صلى الله علیه و آله؟(44)
خدایا! من، آن جانها و پیکرها را به تو مىسپارم تا آن که روز تشنگى [قیامت]، آنان را سیراب کنى».
پس امام که درودهاى خدا بر او باد، پیوسته در حال سجده، این دعا را مىخواند. چون تمام شد، به او گفتم: فدایت شوم! اگر آنچه از شما شنیدم، براى کسى بود که خدا را نمىشناخت، گمان مىبردم که آتش دوزخ، هرگز به او گزندى نخواهد رساند. به خدا سوگند، آرزو داشتم که به جاى حج گزاردن، او را زیارت مىکردم!
امام علیه‌السلام به من فرمود: «تو که به او خیلى نزدیکى. اى معاویه! چه چیزْ تو را از زیارتش باز مىدارد؟ و چرا آن را وا نهادهاى؟».
گفتم: فدایت شوم! نمىدانستم که تا این درجه، فضیلت دارد.
فرمود: «اى معاویه! و دعا گویان آسمانى، براى زائران حسین علیه السلام، بیشتر از دعاگویان زمینى آناناند. آن (زیارت) را به خاطر ترس از کسى، وا مگذار که هر کس آن را به سبب ترس، وا گذارد، چنان حسرت مىخورد که آرزو مىکند دستش از قبر او جدا نمىشد.(45) آیا دوست ندارى که خداوند، تو را از مسافران و گام به راه نهادگانى ببیند که پیامبر خدا صلى الله علیه و آله برایشان دعا مىکند؟ آیا دوست ندارى که فردا [ى قیامت] از مصافحه کنندگان با فرشتگان باشى؟ آیا دوست ندارى که فردا، جزو کسانى [به محشر] بیایى که گناه قابل پیگیرى نداشته باشند؟ آیا دوست ندارى که فردا، از مصافحه کنندگان با پیامبر خدا صلى الله علیه و آله باشى؟».
3 / 4
طول العمر وسعة الرزق
3046. کامل الزیارات عن عبد الملک الخثعمی عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه‌السلام قال: قالَ لی: یا عَبدَ المَلِکِ! لا تَدَع زِیارَةَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه‌السلام ومُر أصحابَکَ بِذلِکَ، یَمُدُّ اللّهُ فی عُمُرِکَ، ویَزیدُ اللّهُ فی رِزقِکَ، ویُحییکَ اللّهُ سَعیدا، ولا تَموتُ إلّا سَعیدا، ویَکتُبُکَ سَعیدا.(46)
3047. تهذیب الأحکام عن الهیثم بن عبد اللّه عن الرضا علیّ بن موسى علیه‌السلام عن أبیه عن الصادق علیه السلام: إنَّ أیّامَ زائِرِی الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه‌السلام لا تُعَدُّ مِن آجالِهِم.(47)
3048. تهذیب الأحکام عن منصور بن حازم: سَمِعتُهُ یَقولُ: مَن أتى عَلَیهِ حَولٌ لَم یَأتِ قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام، نَقَّصَ اللّهُ مِن عُمُرِهِ حَولًا، ولَو قُلتُ: إنَّ أحَدَکُم یَموتُ قَبلَ أجَلِهِ بِثَلاثینَ سَنَةً لَکُنتُ صادِقا، وذلِکَ أنَّکُم تَترُکونَ زِیارَتَهُ؛ فَلا تَدَعوها یَمُدُّ اللّهُ فی أعمارِکُم، ویَزیدُ فی أرزاقِکُم، وإذا تَرَکتُم زِیارَتَهُ نَقَّصَ اللّهُ مِن أعمارِکُم و أرزاقِکُم، فَتَنافَسوا فی زِیارَتِهِ، ولا تَدَعوا ذلِکَ؛ فَإِنَّ الحُسَینَ بنَ عَلِیٍّ علیه‌السلام شاهِدٌ لَکُم عِندَ اللّهِ تَعالى وعِندَ رَسولِهِ وعِندَ عَلِیٍّ وعِندَ فاطِمَةَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِم أجمَعینَ.(48)
3049. ثواب الأعمال عن عبداللّه بن هلال عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام، قال: قُلتُ: جُعِلتُ فِداکَ! ما أدنى ما لِزائِرِ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام؟
فَقالَ لی: یا عَبدَ اللّهِ! إنَّ أدنى ما یَکونُ لَهُ أن یَحفَظَهُ اللّهُ فی نَفسِهِ ومالِهِ حَتّى
3 / 4
طولانى شدن عمر و افزوده شدن روزى
3046. کامل الزیارات به نقل از عبد الملک خَثعَمى: امام [صادق علیه السلام] به من فرمود: «اى عبد الملک! زیارت امام حسین علیه‌السلام را وا مگذار و یارانت را به آن، فرمان بده که خداوند، عمرت را طولانى مىکند و بر روزىات مىافزاید و تو را خوشبخت مىدارد و جز خوشبخت، از دنیا نمىروى و تو را جزو نیکبختان مىنویسد».
3047. تهذیب الأحکام به نقل از هیثم بن عبد اللّه، از امام رضا، از پدرش امام کاظم، از امام صادق علیهم السلام: روزهاى زیارت زائران حسین علیه السلام، جزو عمرشان حساب نمىشود.
3048. تهذیب الأحکام به نقل از منصور بن حازِم: شنیدم که [امام صادق علیه‌السلام یا امام کاظم علیه السلام] مىفرماید: «هر کس یک سال بر او بگذرد و به زیارت قبر حسین علیه‌السلام نرود، خداوند، یک سال از عمرش مىکاهد، و اگر بگویم: یکى از شما به این سبب که زیارتش را وا گذاشته، تا سى سال پیش از اجَلش مىمیرد، راست گفتهام. پس آن را وا مگذارید که خداوند، بر عمر و روزىتان مىافزاید؛ و چون زیارت او را وا نهادید، خداوند، از عمر و روزىتان کم مىکند. پس با هم در زیارتش رقابت کنید و آن را وا مگذارید که حسین بن على علیه السلام، گواه شما نزد خداى متعال، پیامبرش، على و فاطمه که درودهاى خدا بر همه آنان باد است».
3049. ثواب الأعمال به نقل از عبد اللّه بن هلال: به امام [صادق علیه السلام] گفتم: فدایت شوم! کمترین پاداش زائر قبر حسین علیه‌السلام چیست؟
به من فرمود: «اى عبد اللّه! کمترین آن، محافظت خداوند از جان و مالِ اوست تا آن گاه که به نزد خانوادهاش باز گردد، و چون روز قیامت شود، خداوند، از وى
یَرُدَّهُ إلى أهلِهِ، فَإِذا کانَ یَومُ القِیامَةِ کانَ اللّهُ أحفَظَ لَهُ.(49)
3050. تهذیب الأحکام عن محمّد بن حکیم عن أبی الحسن [الکاظم] علیه السلام: مَن أتى قَبرَ الحُسَینِ علیه‌السلام فِی السَّنَةِ ثَلاثَ مَرّاتٍ، أمِنَ مِنَ الفَقرِ.(50)
راجع: ص 52 (جوامع برکات زیارته).
3 / 5
زوال الکرب وسرور القَلب
3051. ثواب الأعمال عن هارون بن خارجة عن أبی عبد اللّه علیه السلام: قالَ الحُسَینُ بنُ عَلِیٍّ علیه السلام: أنَا قَتیلُ العَبرَةِ، قُتِلتُ مَکروبا، وحَقیقٌ عَلَى اللّهِ أن لا یَأتِیَنی مَکروبٌ إلّا رَدَّهُ وقَلَبَهُ إلى أهلِهِ مَسرورا.(51)
3052. کامل الزیارات عن بعض أصحابنا عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: إنَّ بِظَهرِ الکوفَةِ لَقَبرا ما أتاهُ مَکروبٌ قَطُّ إلّا فَرَّجَ اللّهُ کُربَتَهُ یَعنی قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام.(52)
3053. کامل الزیارات عن إسماعیل بن جابر عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: إنَّ الحُسَینَ علیه‌السلام قُتِلَ مَکروبا، وحَقیقٌ عَلَى اللّهِ أن لا یَأتِیَهُ مَکروبٌ إلّا رَدَّهُ اللّهُ مَسرورا.(53)
بیشتر محافظت مىکند».
3050. تهذیب الأحکام به نقل از محمّد بن حکیم، از امام کاظم علیه السلام: هر کس سه بار در سال، نزد قبر حسین علیه‌السلام بیاید، از فقر، ایمن مىماند.
ر. ک: ص 53 (برکات کلّى زیارت امام حسین علیه السلام).
3 / 5
زدوده شدن غم و شاد شدن دل
3051. ثواب الأعمال به نقل از هارون بن خارجه، از امام صادق علیه السلام: حسین بن على علیه‌السلام فرمود: «من، کشته اشکم. به رنج [و سختى] شهید شدم و براى خدا سزاوار است که رنجیدهاى نزد من نیاید، مگر آن که او را با دلشادى به خانوادهاش باز گردانَد».
3052. کامل الزیارات به نقل از یکى از راویان شیعه، از امام صادق علیه السلام: در پشت کوفه، قبرى است که هیچ گاه گرفتارى نزد آن نمىآید، مگر آن که خداوند، گِره از کارش مىگشاید؛ یعنى قبر حسین علیه السلام.
3053. کامل الزیارات به نقل از اسماعیل بن جابر، از امام صادق علیه السلام: حسین علیه‌السلام به رنج [و سختى] شهید شد؛ و براى خداوند، سزاوار است که رنج کشیدهاى نزد او نیاید، جز آن که خداوند، خوشحالْ بازش گردانَد.
3054. المقنعة: رُوِیَ عَنِ الصّادِقِ علیه السلام: ما أتى قَبرَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه‌السلام مَکروبٌ قَطُّ إلّا فَرَّجَ اللّهُ کُربَتَهُ، وقَضى حاجَتَهُ.(54)
3055. المزار للمفید عن فضیل بن یسار عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: إنَّ إلى جانِبِکُم لَقَبرا ما أتاهُ مَکروبٌ إلّا نَفَّسَ(55) اللّهُ کُربَتَهُ، وقَضى حاجَتَهُ یَعنی قَبرَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیهما السلام.(56)
3056. فضل زیارة الحسین علیه‌السلام عن إسماعیل بن أبان بن عیینة عن جعفر بن محمّد [الصادق] علیه السلام: إنَّ اللّهَ عز و جل عَرَضَ وِلایَتَنا عَلى أهلِ الأَرضِ، فَکانَ أسرَعَهُم إلَیها أهلُ الکوفَةِ، وإنَّ إلى جَنبِهِم لَقَبراً لا یَأتیهِ مُؤمِنٌ مَکروبٌ، فَیُصَلّی إلى جَنبِهِ أربَعَ رَکَعاتٍ إلّا کَشَفَ اللّهُ کَربَهُ یَعنی قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام.(57)
3057. کامل الزیارات عن محمّد بن علیّ الحلبی عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: إنَّ اللّهَ عَرَضَ وِلایَتَنا عَلى أهلِ الأَمصارِ، فَلَم یَقبَلها إلّا أهلُ الکوفَةِ، وإنَّ إلى جانِبِها قَبرا لا یَأتیهِ مَکروبٌ، فَیُصَلّی عِندَهُ أربَعَ رَکَعاتٍ إلّا رَجَّعَهُ اللّهُ مَسرورا بِقَضاءِ حاجَتِهِ.(58)
3 / 6
تبدیل السیئات بالحسنات
3058. کامل الزیارات عن صفوان بن مهران الجمّال عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: أهوَنُ ما یَکسِبُ زائِرُ الحُسَینِ علیه‌السلام فی کُلِّ حَسَنَةٍ ألفُ ألفِ حَسَنَةٍ، وَالسَّیِّئَةُ واحِدَةٌ، و أینَ الواحِدَةُ مِن ألفِ ألفٍ؟
3054. المُقنعة: از امام صادق علیه‌السلام روایت شده که [فرمود:] «هیچ گرفتارى نزد قبر حسین بن على علیه‌السلام نیامده، جز آن که خداوند، گِره از کارش گشوده و حاجتش را روا ساخته است».
3055. المزار، مفید به نقل از فُضَیل بن یَسار، از امام صادق علیه السلام: نزدیک شما، قبرى است که گرفتارى نزد آن نیامده، جز آن که خداوند، گِره از کارش گشوده و حاجتروایش کرده است؛ یعنى قبر حسین بن على علیه السلام.
3056. فضل زیارة الحسین علیه‌السلام به نقل از اسماعیل بن ابان بن عُیَینَه، از امام صادق علیه السلام: خداوندت، ولایت ما را بر زمینیان عرضه کرد و کوفیان، زودتر از همه آن را پذیرفتند. نزدیک آنان، قبرى است که گرفتار باایمانى نزد آن نمىآید و چهار رکعت نماز در کنارش نمىخوانَد، جز آن که خداوند، گِره از کارش مىگشاید؛ یعنى قبر حسین علیه السلام.
3057. کامل الزیارات به نقل از محمّد بن على حلبى، از امام صادق علیه السلام: خداوند، ولایت ما را بر شهرها عرضه کرد و جز کوفیان، آن را نپذیرفتند. نزدیک آن، قبرى است که گرفتارى به آن جا نمىآید و چهار رکعت نماز کنار آن نمىخواند، جز آن که خداوند، او را شادمان از روا شدن حاجتش، باز مىگردانَد.
3 / 6
تبدیل شدن بدىها به خوبىها
3058. کامل الزیارات به نقل از صفوان بن مهران جمّال: امام صادق علیه‌السلام فرمود: «کمترین دستاورد زائرِ حسین علیه السلام، هزار هزار برابر شدن نیکىهاى اوست؛ ولى گناه، همان یکى مىمانَد؛ و یکى کجا، و هزار هزار، کجا؟!».
ثُمَّ قالَ: یا صَفوانُ، أبشِر؛ فَإِنَ للّهِ مَلائِکَةً مَعَها قُضبانٌ(59) مِن نورٍ، فَإِذا أرادَ الحَفَظَةُ أن تَکتُبَ عَلى زائِرِ الحُسَینِ علیه‌السلام سَیِّئَةً، قالَتِ المَلائِکَةُ لِلحَفَظَةِ: کُفّی، فَتَکُفُّ، فَإِذا عَمِلَ حَسَنَةً، قالَت لَها: اکتُبی: «اولئِکَ یُبَدِّلُ اللّهُ سَیِّئاتِهِم حَسَناتٍ»(60)(61)
راجع: ص 6 (غفران الذنوب).
3 / 7
تبدیل الشقاوة بالسعادة
3059. کامل الزیارات عن عبداللّه بن میمون القدّاح عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام، قال: قُلتُ لَهُ: ما لِمَن أتى قَبرَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه‌السلام زائِرا عارِفا بِحَقِّهِ غَیرَ مُستَنکِفٍ ولا مُستَکبِرٍ؟
قالَ: یُکتَبُ لَهُ ألفُ حَجَّةٍ مَقبولَةٍ، و ألفُ عُمرَةٍ مَبرورَةٍ، وإن کانَ شَقِیّا کُتِبَ سَعیدا، ولَم یَزَل یَخوضُ فی رَحمَةِ اللّهِ.(62)
راجع: ص 30 (طول العمر وسعة الرّزق).
3 / 8
الحشر مع الحسین علیه السلام
3060. تهذیب الأحکام عن علیّ بن مَعمَر عن بعض أصحابنا: قُلتُ لِأَبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام: إنَّ فُلانا أخبَرَنی أنَّهُ قالَ لَکَ: إنّی حَجَجتُ تِسعَ عَشرَةَ حَجَّةً وتِسعَ عَشرَةَ عُمرَةً، فَقُلتَ
سپس فرمود: «اى صفوان! بشارت ده که براى خداوند، فرشتگانى است که شاخههایى از نور به همراه دارند و چون فرشتگان نگهبان، مىخواهند کار زشت زائر حسین علیه‌السلام را بنویسند، آن فرشتگان به این نگهبانان مىگویند: «دستْ نگاه دارید» ؛ و آنان دست نگاه مىدارند؛ و چون کار نیکى کند، به آنها مىگویند: «بنویسید: اینان، کسانىاند که خداوند، بدىهایشان را به نیکى تبدیل مىکند»».(63)
ر. ک: ص 7 (آمرزیده شدن گناهان).
3 / 7
تبدیل شوربختى به نیکبختى
3059. کامل الزیارات به نقل از عبد اللّه بن میمون قدّاح: به امام [صادق علیه السلام] گفتم: پاداش آن کسى که با شناخت حقّ حسین بن على علیه‌السلام و بدون عار و تکبّر به زیارت او مىرود، چیست؟
فرمود: «برایش هزار حجّ مقبول و هزار عمره مقبول مىنویسند، و اگر شوربخت بوده، جزو نیکبختان مىشود و هماره، در رحمت خدا، غوطهور است».
ر. ک: ص 31 (طولانى شدن عمر و افزوده شدن روزى).
3 / 8
محشور شدن با امام حسین علیه السلام
3060. تهذیب الأحکام به نقل از على بن مَعمَر، از یکى از راویان شیعه: به امام صادق علیه‌السلام گفتم: فلانى به من خبر داد که به شما گفته که من، نوزده حج و نوزده عمره
لَهُ: حُجَّ حَجَّةً اخرى وَاعتَمِر عُمرَةً اخرى یُکتَب لَکَ زِیارَةُ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام.
فَقالَ: أیُّما أحَبُّ إلَیکَ أن تَحُجَّ عِشرینَ حَجَّةً وتَعتَمِرَ عِشرینَ عُمرَةً أو تُحشَرَ مَعَ الحُسَینِ علیه السلام؟
فَقُلتُ: لا، بَل احشَرُ مَعَ الحُسَینِ علیه السلام.
قالَ: فَزُر أبا عَبدِ اللّهِ علیه السلام.(64)
راجع: ص 146 (الفصل السابع/ الشوق).
3 / 9
کرامة الله
3061. کامل الزیارات عن عبد اللّه الطحّان عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: ما مِن أحَدٍ یَومَ القِیامَةِ إلّا وهُوَ یَتَمَنّى أنَّهُ مِن زُوّارِ الحُسَینِ علیه السلام؛ لِما یَرى مِمّا یُصنَعُ بِزُوّارِ الحُسَینِ علیه‌السلام مِن کَرامَتِهِم عَلَى اللّهِ تَعالى.(65)
3062. کامل الزیارات عن جابر الجعفی: دَخَلتُ عَلى جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ علیه‌السلام فی یَومِ عاشوراءَ.
فَقالَ لی: هؤُلاءِ زُوّارُ اللّهِ، وحَقٌّ عَلَى المَزورِ أن یُکرِمَ الزّائِرَ.(66)
3063. کامل الزیارات عن صالح بن میثم عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: مَن سَرَّهُ أن یَکونَ عَلى مَوائِدِ النّورِ یَومَ القِیامَةِ، فَلیَکُن مِن زُوّارِ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام.(67)
3064. الاصول الستّة عشر عمّن رواه(68) عن أحدهما [الباقر أو الصادق] علیهما السلام: یا زُرارَةُ! ما فِی الأَرضِ مُؤمِنَةٌ إلّا وقَد وَجَبَ عَلَیها أن تُسعِدَ فاطِمَةَ صَلَّى اللّهُ عَلَیها فی زِیارَةِ
گزاردهام، و شما به او فرمودهاى: «یک حج و یک عمره دیگر بگزار، تا ثواب زیارت قبر حسین علیه‌السلام برایت نوشته شود».
امام علیه‌السلام فرمود: «کدام یک را بیشتر دوست مىدارى؟ این که بیست حج و بیست عمره بگزارى یا با حسین علیه‌السلام محشور شوى؟».
گفتم: نه؛ با حسین علیه‌السلام محشور شوم.
فرمود: «پس ابا عبد اللّه الحسین علیه‌السلام را زیارت کن».
ر. ک: ص 147 (فصل هفتم/ اشتیاق).
3 / 9
تکریم شدن از جانب خدا
3061. کامل الزیارات به نقل از عبد اللّه طحّان، از امام صادق علیه السلام: روز قیامت، هیچ کس نیست، جز آن که آرزو مىکند که از زائران حسین علیه‌السلام باشد، به دلیل کرامتهایى که از سوى خداى متعال نسبت به زائران حسین علیه‌السلام مىشود و او، آنها را مىبیند.
3062. کامل الزیارات به نقل از جابر جُعْفى: در روز عاشورا بر امام جعفر صادق علیه‌السلام در آمدم. به من فرمود: «اینان، زائران خدایند و بر زیارت شونده، لازم است که زائرش را گرامى بدارد».
3063. کامل الزیارات به نقل از صالح بن میثم، از امام صادق علیه السلام: هر کس خوش دارد که روز قیامت بر خوانهاى نور باشد، باید از زائران حسین بن على علیه‌السلام گردد.
3064. الاصول الستّة عشر به نقل از زُراره: امام [باقر علیه‌السلام یا امام صادق] علیه‌السلام فرمود: «اى زُراره! هیچ زن باایمانى در دنیا نیست، جز آن که بر او واجب است که فاطمه که درود خدا بر او باد را در زیارت حسین علیه السلام، یارى دهد [و همراهى کند]».
الحُسَینِ علیه السلام.
ثُمَّ قالَ: یا زُرارَةُ! إنَّهُ إذا کانَ یَومُ القِیامَةِ جَلَسَ الحُسَینُ علیه‌السلام فی ظِلِّ العَرشِ، وجَمَعَ اللّهُ زُوّارَهُ وشیعَتَهُ لِیَصیروا مِنَ الکَرامَةِ وَالنَّضرَةِ وَالبَهجَةِ وَالسُّرورِ إلى أمِرٍ لا یَعلَمُ صِفَتَهُ إلَا(69) اللّهُ، فَیَأتیهِم رُسُلُ أزواجِهِم مِنَ الحورِ العینِ مِنَ الجَنَّةِ، فَیَقولونَ: إنّا رُسُلُ أزواجِکُم إلَیکُم یَقُلنَ: إنّا قَدِ اشتَقناکُم و أبطَأتُم عَنّا، فَیَحمِلُهُم ما فیهِ مِنَ السُّرورِ وَالکَرامَةِ عَلى أن یَقولوا لِرُسُلِهِم: سَوفَ نَجیؤُکُم إن شاءَ اللّهُ.(70)
3065. کامل الزیارات عن ذریح المحاربی: قُلتُ لِأَبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام: ما ألقى مِن قَومی ومِن بَنِیَّ إذا أنَا أخبَرتُهُم بِما فی إتیانِ قَبرِ الحُسَینِ علیه‌السلام مِنَ الخَیرِ، إنَّهُم یُکَذِّبونّی، ویَقولونَ: إنَّکَ تَکذِبُ عَلى جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ.
قالَ: یا ذَریحُ! دَعِ النّاسَ یَذهَبونَ حَیثُ شاؤوا، وَاللّهِ، إنَّ اللّهَ لَیُباهی بِزائِرِ الحُسَینِ علیه‌السلام وَالوافِدُ یَفِدُهُ المَلائِکَةُ المُقَرَّبونَ وحَمَلَةُ عَرشِهِ، حَتّى إنَّهُ لَیَقولُ لَهُم: أما تَرَونَ زُوّارَ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام، أتَوهُ شَوقا إلَیهِ وإلى فاطِمَةَ بِنتِ رَسولِ اللّهِ؟ أما وعِزَّتی وجَلالی وعَظَمَتی لَاوجِبَنَّ لَهُم کَرامتی، ولَادخِلَنَّهُم جَنَّتِیَ الَّتی أعدَدتُها لِأَولِیائی ولِأَنبِیائی ورُسُلی.
یا مَلائِکَتی! هؤُلاءِ زُوّارُ الحُسَینِ حَبیبِ مُحَمَّدٍ رَسولی، ومُحَمَّدٌ حَبیبی، ومَن أحَبَّنی أحَبَّ حَبیبی، ومَن أحَبَّ حَبیبی أحَبَّ مَن یُحِبُّهُ، ومَن أبغَضَ حَبیبی أبغَضَنی، ومَن أبغَضَنی کانَ حَقّا عَلَیَّ أن اعَذِّبَهُ بِأَشَدِّ عَذابی، واحرِقَهُ بِحَرِّ ناری،
سپس فرمود: «اى زُراره! چون روز قیامت شود، حسین علیه‌السلام در سایه عرش مىنشیند و خداوند، زائران و پیروانش را گِرد مىآورد تا از بزرگداشت و خرّمى و شادى و سُرور، چنان شوند که کسى جز خدا، چگونگى آن را نمىداند. سپس همسران بهشتى آنان، پیکهایى به سوى آنان مىفرستند و مىگویند: ما پیامآورانِ همسران شما هستیم. آنان گفتهاند: ما مشتاقانه، منتظر شما هستیم که دیر کردهاید. آنان نیز با شادمانى از چنین بزرگداشتى، به پیامآوران مىگویند [که پیغام ببرند]: به زودى نزد شما مىآییم، إن شاءاللّه!».
3065. کامل الزیارات به نقل از ذَریح مَحاربى: به امام صادق علیه‌السلام شِکوه بردم که چون به خویشان و فرزندانم از پاداش زیارت قبر حسین علیه‌السلام خبر مىدهم، مرا تکذیب مىکنند و مىگویند: تو بر جعفر بن محمّد علیه السلام، دروغ مىبندى.
امام فرمود: «اى ذریح! مردم را وا بگذار تا هر کجا که مىخواهند، بروند. به خدا سوگند، خداوند، به زائر حسین علیه‌السلام مباهات مىکند و فرشتگان مقرّب و حاملان عرشش، بر کسى که بر حسین علیه‌السلام در آمده، فرود مىآیند، تا آن جا که خداوند به ایشان مىفرماید: «آیا زائران قبر حسین علیه‌السلام را نمىبینید که به شوق او و فاطمه، دختر پیامبر خدا، نزد او آمدهاند؟ بدانید که به عزّت و شُکوه و بزرگىام سوگند، بزرگداشت آنان را بر خود، واجب مىکنم و آنان را به بهشتم در مىآورم که آن را براى اولیا و پیامبران و فرستادگانم آماده ساختهام.
اى فرشتگان من! اینان، زائران حسین، محبوب محمّد، فرستاده من هستند، و محمّد، حبیب من است. هر کس مرا دوست بدارد، حبیبم را نیز دوست مىدارد و هر کس حبیب مرا دوست بدارد، محبوب او را نیز دوست مىدارد و هر کس حبیب مرا دشمن بدارد، مرا دشمن داشته است و هر کس مرا دشمن بدارد،
و أجعَلَ جَهَنَّمَ مَسکَنَهُ ومَأواهُ، واعَذِّبَهُ عَذابا لا اعَذِّبُهُ أحَدا مِنَ العالَمینَ.(71)
3066. کامل الزیارات عن حمّاد بن عثمان عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: لَمّا اسرِیَ بِالنَّبِیِّ صلى الله علیه و آله إلَى السَّماءِ قیلَ لَهُ: إنَّ اللّهَ تَبارَکَ وتَعالى یَختَبِرُکَ فی ثَلاثٍ لِیَنظُرَ کَیفَ صَبرُکَ؟
قالَ: اسَلِّمُ لِأَمرِکَ یا رَبِّ، ولا قُوَّةَ لی عَلَى الصَّبرِ إلّا بِکَ، فَما هُنَّ؟
قیلَ لَهُ: أوَّلُهُنَّ الجوعُ وَالأَثَرَةُ(72) عَلى نَفسِکَ وعَلى أهلِکَ لِأَهلِ الحاجَةِ.
قالَ: قَبِلتُ یا رَبِّ ورَضیتُ وسَلَّمتُ، ومِنکَ التَّوفیقُ وَالصَّبرُ.
و أمَّا الثّانِیَةُ فَالتَّکذیبُ وَالخَوفُ الشَّدیدُ، وبَذلُکَ مُهجَتَکَ فی مُحارَبَةِ أهلِ الکُفرِ بِمالِکِ ونَفسِکَ، وَالصَّبرُ عَلى ما یُصیبُکَ مِنهُم مِنَ الأَذى ومِن أهلِ النِّفاقِ، وَالأَلَمِ فِی الحَربِ وَالجِراحِ.
قالَ: قَبِلتُ یا رَبِّ ورَضیتُ وسَلَّمتُ، ومِنکَ التَّوفیقُ وَالصَّبرُ.
و أمَّا الثّالِثَةُ فَما یَلقى أهلُ بَیتِکَ مِن بَعدِکَ مِنَ القَتلِ …
و أمَّا ابنُکَ المَخذولُ المَقتولُ، وَابنُکَ المَغدورُ المَقتولُ صَبرا(73)، فَإِنَّهُما مِمّا ازَیِّنُ بِهِما عَرشی، ولَهُما مِنَ الکَرامَةِ سِوى ذلِکَ مِمّا لا یَخطُرُ عَلى قَلبِ بَشَرٍ لِما أصابَهُما مِنَ البَلاءِ، فَعَلَیَّ فَتَوَکَّل، ولِکُلِّ مَن أتى قَبرَهُ فِی الخَلقِ مِنَ الکَرامَةِ؛ لِأَنَّ زُوّارَهُ زُوّارُکَ، وزُوّارَکَ زُوّاری، وعَلَیَّ کَرامَةُ زُوّاری، و أنَا اعطیهِ ما سَأَلَ، و أجزیهِ جَزاءً یَغبِطُهُ مَن نَظَرَ إلى عَظَمَتی إیّاهُ، وما أعدَدتُ لَهُ مِن کَرامتی.(74)
راجع: ص 146 (الفصل السابع/ الشوق).
سزاوار من است که او را با سختترینِ شکنجهها، کیفر دهم و با آتش سوزان خود، بسوزانم و دوزخ را مسکن و جایگاه او قرار دهم و او را چنان عذاب کنم که هیچ کس از جهانیان را آن چنان، عذاب ندادهام”».
3066. کامل الزیارات به نقل از حمّاد بن عثمان، از امام صادق علیه السلام: هنگامىکه پیامبر صلى الله علیه و آله را به آسمان بردند، به او گفته شد: «خداوند تبارک و تعالى، تو را در سه چیز مىآزماید تا چگونگى شکیبایىات را ببیند».
پیامبر صلى الله علیه و آله گفت: اى پروردگار من! در برابر فرمانت، تسلیم هستم و جز با نیرو و یارى تو، نمىتوانم شکیب ورزم. آن سه آزمایش، چیستند؟
به او گفته شد: «نخستین آنها، گرسنگى و مقدّم داشتن نیازمندان بر خود و خانوادهات است».
پیامبر صلى الله علیه و آله گفت: پروردگار من! پذیرفتم و راضى و تسلیم شدم، و البته توفیق و [توان] شکیبایى، از توست.
[گفته شد:] «و امّا دومین [آزمایش]، تکذیب [کافران]، و هراس فراوان، و خون دادن و جنگیدن با مال و جان در برابر کافران، و شکیبایى بر آزار آنان و منافقان، و [بر] درد و زخم پیکار است».
گفت: پروردگار من! پذیرفتم و راضى و تسلیم شدم، و البته توفیق و [توان] شکیبایى، از توست.
[گفته شد:] «و امّا سومین [آزمایش]، کشته شدن خاندانت پس از توست …. یک پسرت، وا نهاده و کشته مىشود، و به پسر دیگرت، خیانت مىکنند و او را بى دفاع [و با شکنجه] مىکُشند. [به خاطر این بلاها،] عرشم را با آن دو مىآرایم و افزون بر این، چنان بزرگشان مىدارم که به دل هیچ انسانى، خطور هم نکند. پس بر من، توکّل کن که هر کس از مردم به زیارت قبرش برود، گرامىداشته مىشود؛ زیرا زائران او، زائران تو هستند و زائران تو، زائران من هستند و بزرگداشتِ زائرانم، بر من لازم است. هر چه بخواهد، به او مىدهم و چنان پاداشى به او دهم که هر کس بزرگداشتم را نسبت به وى و کرامتى را که برایش آماده ساختهام، ببیند، بر او غبطه خواهد خورد».
ر. ک: ص 147 (فصل هفتم/ اشتیاق).
3 / 10
شفاعة محمد صلى الله علیه و آله
3067. تهذیب الأحکام باسناده عن علیّ علیه السلام: إنَّ النَّبِیَّ صلى الله علیه و آله قالَ لَهُ: … إنَّ اللّهَ جَعَلَ قَبرَکَ وقَبرَ وُلدِکَ بِقاعا مِن بِقاعِ الجَنَّةِ وعَرصَةً مِن عَرَصاتِها، وإنَّ اللّهَ جَعَلَ قُلوبَ نُجَباءَ مِن خَلقِهِ وصَفوَتِهِ مِن عِبادِهِ تَحِنُّ إلَیکُم، وتَحتَمِلُ المَذَلَّةَ وَالأَذى فیکُم، فَیَعمُرونَ قُبورَکُم، ویُکثِرونَ زِیارَتَها تَقَرُّبا مِنهُم إلَى اللّهِ، مَوَدَّةً مِنهُم لِرَسولِهِ، اولئِکَ یا عَلِیُّ المَخصوصونَ بِشَفاعَتی، وَالوارِدونَ حَوضی، وهُم زُوّاری غَدا فِی الجَنَّةِ.(75)
3068. کامل الزیارات عن عبد اللّه بن یحیى الکاهلی عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: مَن أرادَ أن یَکونَ فی کَرامَةِ اللّهِ یَومَ القِیامَةِ، وفی شَفاعَةِ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله فَلیَکُن لِلحُسَینِ علیه‌السلام زائِرا، یَنالُ مِنَ اللّهِ الفَضلَ وَالکَرامَةَ وحُسنَ الثَّوابِ، ولا یَسأَلُهُ عَن ذَنبٍ عَمِلَهُ فی حَیاةِ الدُّنیا ولَو کانَت ذُنوبُهُ عَدَدَ رَملِ عالِجٍ(76) وجِبالِ تِهامَةَ(77) وزَبَدِ البَحرِ، إنَّ الحُسَینَ علیه‌السلام قُتِلَ مَظلوما، مُضطَهَدا نَفسُهُ، عَطشانا هُوَ و أهلُ بَیتِهِ و أصحابُهُ.(78)
3 / 10
شفاعت شدن توسط محمد صلى‌الله علیه وآله
3067. تهذیب الأحکام به سندش، از امام على علیه السلام: پیامبر صلى الله علیه و آله به من فرمود: «… خداوند، مرقد تو و مرقد فرزندانت را مکانهایى از بهشت و عرصهاى از عرصههاى آن، قرار داده است. خداوند، دلهاى مردم نجیب و بندگان برگزیدهاش را مشتاق شما قرار داده، تا با تحمّل خوارى و آزار در راه شما، مرقدهایتان را آباد کنند و به قصد تقرّب به خداوند و اظهار دوستى به پیامبرش، مکرّر به زیارتتان بیایند. آنان اى على، بهرهمندانِ ویژه از شفاعت من و وارد شوندگان بر حوض من اند و فرداى قیامت، زائران من در بهشت اند».
3068. کامل الزیارات به نقل از عبد اللّه بن یحیى کاهلى، از امام صادق علیه السلام: هر کس مىخواهد که روز قیامت، در سایه کرامت خداوند و در پناه شفاعت پیامبر صلى الله علیه و آله باشد، باید زائر حسین علیه‌السلام باشد که به لطف و کرامت و پاداش نیکوى خداوند، نائل خواهد شد و خداوند، از گناهى که در زندگى دنیا کرده، نخواهد پرسید، حتّى اگر گناهانش به اندازه شِنهاى بزرگترین بیابان عربستان و کوههاى این سرزمین و کفهاى روى دریا باشد. همانا حسین علیه‌السلام و خاندان و یارانش، مظلومانه و به ستم و تشنه، شهید شدند.
3 / 10
قبول شفاعته
3069. کامل الزیارات عن سیف التمّار عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: زائِرُ الحُسَینِ علیه‌السلام مُشَفَّعٌ یَومَ القِیامَةِ لِمِئَةِ رَجُلٍ کُلِّهِم قَد وَجَبَت لَهُمُ النّارُ، مِمَّن کانَ فِی الدُّنیا مِنَ المُسرِفینَ.(79)
3070. کامل الزیارات عن عبد اللّه بن شعیب التمیمی عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: یُنادی مُنادٍ یَومَ القِیامَةِ: أینَ شیعَةُ آلِ مُحَمَّدٍ؟ فَیَقومُ عُنُقٌ(80) مِنَ النّاسِ، لا یُحصیهِم إلَا اللّهُ تَعالى، فَیَقومونَ ناحِیَةً مِنَ النّاسِ.
ثُمَّ یُنادی مُنادٍ: أینَ زُوّارُ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام؟ فَیَقومُ اناسٌ کَثیرٌ، فَیُقالُ لَهُم: خُذوا بِیَدِ مَن أحبَبتُم، انطَلِقوا بِهِم إلَى الجَنَّةِ، فَیَأخُذُ الرَّجُلُ مَن أحَبَّ، حَتّى أنَّ الرَّجُلَ مِنَ النّاسِ یَقولُ لِرَجُلٍ: یا فُلانُ، أما تَعرِفُنی؟ أنَا الَّذی قُمتُ لَکَ یَومَ کَذا وکَذا، فَیُدخِلُهُ الجَنَّةَ لا یُدفَعُ ولا یُمنَعُ.(81)
3 / 12
دخول الجنة
3071. الإرشاد: قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: مَن زارَ الحُسَینَ علیه‌السلام بَعدَ مَوتِهِ فَلَهُ الجَنَّةُ.(82)
3072. الأمالی للطوسی عن جابر عن أبی جعفر عن أمیر المؤمنین علیّ علیهما السلام: زارَنا رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله … فَقالَ [لِلحُسَینِ علیه السلام]: یا بُنَیَّ! أتانی جَبرَئیلُ آنِفا، فَأَخبَرَنی أنَّکُم قَتلى، و أنَّ مَصارِعَکُم شَتّى.
3 / 11
برخوردارى از حق شفاعت
3069. کامل الزیارات به نقل از سیف تمّار، از امام صادق علیه السلام: زائر حسین علیه السلام، حقّ شفاعت یکصد تن را که مستحقّ دوزخ گشتهاند، دارد؛ کسانى که در دنیا، از گنهکاران بودهاند.
3070. کامل الزیارات به نقل از عبد اللّه بن شعیب تمیمى، از امام صادق علیه السلام: مُنادىاى، روز قیامت، ندا مىدهد: «کجایند پیروان خاندان محمّد؟». پس گروهى از مردم، بر مىخیزند که کسى جز خداى متعال، آنها را به شماره نمىآورد و در جایى دورتر از [دیگر] مردم مىایستند.
سپس منادىاى ندا مىدهد: «زائران قبر حسین، کجایند؟». پس مردم فراوانى بر مىخیزند. سپس به آنان گفته مىشود: «دست هر کس را که دوست دارید، بگیرید و با ایشان، به سوى بهشت بروید».
اینان، دست هر کس را که دوست دارند، مىگیرند [و مىبرند]، تا آن جا که کسى از میان مردم به فردى از آنان مىگوید: اى فلانى! آیا مرا نمىشناسى؟ من، همان کسى هستم که فلان روز، برایت از جا برخاستم. پس او را به بهشت در مىآورد، بىآن که او را برانند یا باز دارند.
3 / 12
وارد شدن به بهشت
3071. الإرشاد: پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: «هر کس حسین را پس از شهادتش زیارت کند، به بهشت مىرود».
3072. الأمالى، طوسى به نقل از جابر، از امام باقر علیه السلام، از امام على علیه السلام: پیامبر خدا صلى الله علیه و آله به دیدار ما آمد … و به حسین فرمود: «پسرکم! جبرئیل علیه السلام، اندکى پیش، نزد من آمد و به من خبر داد که شما کُشته مىشوید و هر کدامتان، در گوشهاى از زمین، به خاک سپرده خواهید شد».
فَقالَ: یا أبَتِ! فَما لِمَن یَزورُ قُبورَنا عَلى تَشَتُّتِها؟
فَقالَ: یا بُنَیَّ! اولئِکَ طَوائِفُ مِن امَّتی یَزورونَکُم یَلتَمِسونَ بِذلِکَ البَرَکَةَ، وحَقیقٌ عَلَیَّ أن آتِیَهُم یَومَ القِیامَةِ حَتّى اخَلِّصَهُم مِن أهوالِ السّاعَةِ مِن ذُنوبِهِم، ویُسکِنُهُمُ اللّهُ الجَنَّةَ.(83)
3073. تهذیب الأحکام عن علیّ بن شعیب عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: بَینَا الحُسَینُ علیه‌السلام قاعِدٌ فی حِجرِ رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله ذاتَ یَومٍ، إذ رَفَعَ رأسَهُ إلَیهِ، فَقالَ: یا أبَه! قالَ: لَبَّیکَ یا بُنَیَّ! قالَ: ما لِمَن أتاکَ بَعدَ وَفاتِکَ زائِرا لا یُریدُ إلّا زِیارَتَکَ؟
قالَ: یا بُنَیَّ! مَن أتانی بَعدَ وَفاتی زائِرا لا یُریدُ إلّا زِیارَتی فَلَهُ الجَنَّةُ، ومَن أتى أباکَ بَعدَ وَفاتِهِ زائِرا لا یُریدُ إلّا زِیارَتَهُ فَلَهُ الجَنَّةُ، ومَن أتى أخاکَ بَعدَ وَفاتِهِ زائِرا لا یُریدُ إلّا زِیارَتَهُ فَلَهُ الجَنَّةُ، ومَن أتاکَ بَعدَ وَفاتِکَ زائِرا لا یُریدُ إلّا زِیارَتَکَ فَلَهُ الجَنَّةُ.(84)
3074. کامل الزیارات عن عبداللّه بن زرارة: سَمِعتُ أبا عَبدِ اللّهِ علیه‌السلام یَقولُ: إنَّ لِزُوّارِ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیهما السلام یَومَ القِیامَةِ فَضلًا عَلَى النّاسِ، قُلتُ: وما فَضلُهُم؟
قالَ: یَدخُلونَ الجَنَّةَ قَبلَ النّاسِ بِأَربعینَ عاما، وسائِرُ النّاسِ فِی الحِسابِ
حسین گفت: پدر عزیزم! اگر کسى با این پراکندگى قبرهاى ما، به زیارتمان بیاید، چه پاداشى دارد؟
فرمود: «پسرکم! اینان، گروههایى از امّت مناند که در طلب برکت، به زیارت شما مىآیند، و بر من لازم است که روز قیامت، نزد ایشان بیایم تا آنان را از هراسهاى قیامت که از گناهانشان پدید آمده، بِرَهانم؛ و خداوند، آنان را در بهشت، جایشان مىدهد».
3073. تهذیب الأحکام به نقل از على بن شعیب، از امام صادق علیه السلام: یک روز حسین علیه‌السلام در دامان پیامبر خدا صلى الله علیه و آله نشسته بود که ناگهان، سرش را بلند کرد و گفت: اى پدر!
پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «بله، پسرکم!».
حسین علیه‌السلام گفت: آن که پس از وفات تو به قصد زیارتت، نه چیز دیگرى، نزدت مىآید، چه پاداشى دارد؟
فرمود: «پسرکم! هر کس پس از وفاتم به زیارت من بیاید، بدون آن که قصد دیگرى داشته باشد، بهشت براى اوست، و هر کس پس از وفات پدرت، به قصد زیارتش، نه چیز دیگرى، نزد او بیاید، بهشت براى اوست، و هر کس پس از وفات برادرت، به قصد زیارتش، نه چیز دیگرى، نزد او بیاید، بهشت براى اوست، و هر کس پس از وفات تو، به قصد زیارتت، نه چیز دیگرى، نزد تو بیاید، بهشت براى اوست».
3074. کامل الزیارات به نقل از عبد اللّه بن زُراره: شنیدم که امام صادق علیه‌السلام مىفرماید: «روز قیامت، زائران حسین بن على علیه‌السلام بر مردم، برترى دارند».
گفتم: برترى آنها چیست؟
فرمود: «چهل سال پیش از مردم به بهشت مىروند، در حالى که مردم، در
وَالمَوقِفِ.(85)
راجع: ص 146 (الفصل السابع/ الشوق).
3 / 13
مرافقة أهل البیت علیهم السلام
3075. کامل الزیارات عن أبی اسامة: سَمِعتُ أبا عَبدِ اللّهِ علیه‌السلام یَقولُ: مَن أرادَ أن یَکونَ فی جِوارِ نَبِیِّهِ صلى الله علیه و آله وجِوارِ عَلِیٍّ وفاطِمَةَ علیهما السلام، فَلا یَدَع زِیارَةَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیهما السلام.(86)
3076. تهذیب الأحکام عن الحرث بن المغیرة عن أبی عبد اللّه جعفر بن محمّد الصادق علیه السلام: إنَّ للّهِ مَلائِکَةً مُوَکَّلینَ بِقَبرِ الحُسَینِ علیه السلام، فَإِذا هَمَّ الرَّجُلُ بِزِیارَتِهِ فَاغتَسَلَ، ناداهُ مُحَمَّدٌ صلى الله علیه و آله: یا وَفدَ اللّهِ، أبشِروا بِمُرافَقَتی فِی الجَنَّةِ، وناداهُ أمیرُ المُؤمِنینَ علیه السلام: أنَا ضامِنٌ لِقَضاءِ حَوائِجِکُم ودَفعِ البَلاءِ عَنکُم فِی الدُّنیا وَالآخِرَةِ، ثُمَّ اکتَنَفَهُمُ النَّبِیُّ صلى الله علیه و آله وعَلِیٌّ علیه‌السلام عَن أیمانِهِم وعَن شَمائِلِهِم حَتّى یَنصَرِفوا إلى أهالیهِم.(87)
3077. ثواب الأعمال عن الحارث بن المغیرة عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: إنَّ للّهِ عَزَّ وجَلَّ مَلائِکَةً مُوَکَّلینَ بِقَبرِ الحُسَینِ علیه‌السلام فَإِذا هَمَّ الرَّجُلُ بِزِیارَتِهِ أعطاهُم ذُنوبَهُ، فَإِذا خَطا مَحَوها، ثُمَّ إذا خَطا ضاعَفوا لَهُ حَسَناتِهِ، فَما تَزالُ حَسَناتُهُ تُضاعَفُ حَتّى توجِبَ لَهُ الجَنَّةَ، ثُمَّ اکتَنَفوهُ فَقَدَّسوهُ، ویُنادونَ مَلائِکَةَ السَّماءِ: أن قَدِّسوا زُوّار قَبرِ حَبیبِ حَبیبِ اللّهِ.
فَإِذَا اغتَسَلوا ناداهُم مُحَمَّدٌ صلى الله علیه و آله: یا وَفدَ اللّهِ، أبشِروا بِمُرافَقَتی فِی الجَنَّةِ، ثُمَ
موقف و در حسابرسىاند».
ر. ک: ص 147 (فصل هفتم/ اشتیاق).
3 / 13
همراهى با اهل بیت علیهم السلام
3075. کامل الزیارات به نقل از ابو اسامه: شنیدم که امام صادق علیه‌السلام مىفرماید: «هر کس مىخواهد در کنار پیامبر، على و فاطمه علیهم السلام باشد، زیارت حسین بن على علیه‌السلام را وا نگذارد».
3076. تهذیب الأحکام به نقل از حَرث بن مُغَیره، از امام صادق علیه السلام: خداوند، فرشتگانى گمارده شده بر قبر حسین علیه‌السلام دارد که چون کسى به قصد زیارت حسین علیه‌السلام غسل مىکند، محمّد صلى الله علیه و آله، او را ندا مىدهد: «اى میهمانان خدا! مژده دهید که در بهشت، همراه من هستید» و امیر مؤمنان علیه السلام، او را ندا مىدهد: «من، ضامنِ روا شدن حاجتهایتان و دور کردن بلا از شما در دنیا و آخرت هستم».
سپس پیامبر صلى الله علیه و آله و على علیه‌السلام از راست و چپشان، اینان را در میان مىگیرند تا آن گاه که به سوى خانوادهشان باز گردند.
3077. ثواب الأعمال به نقل از حارث بن مُغَیره، از امام صادق علیه السلام: خداوندت، فرشتگانى گمارده شده بر قبر حسین علیه‌السلام دارد که چون مردى آهنگ زیارت حسین علیه‌السلام را کند، گناهانش را مىبخشند، و چون گام بردارد، هیچ اثرى از گناهان، باقى نمىگذارند، و چون گام بعدى را بردارد، حَسَناتش را برایش دوچندان مىکنند و حَسَناتش، پیوسته چند برابر مىشود تا آن که بهشت، برایش واجب مىشود. آن گاه، او را در میان مىگیرند و او را تقدیس (تطهیر و تنزیه) مىنمایند و فرشتگان آسمان را ندا مىدهند: «زائران قبرِ محبوب پیامبر خدا را تقدیس کنید».
پس هنگامى که غسل مىکنند، محمّد صلى الله علیه و آله به آنان ندا مىدهد: «اى میهمانان خدا! مژدهتان باد که همراهان من در بهشت هستید».
سپس امیر مؤمنان على علیه‌السلام به ایشان ندا مىدهد: «من، ضامن بر آورده شدن
ناداهُم أمیرُ المُؤمِنینَ عَلِیٌّ علیه السلام: أنَا ضامِنٌ لِحَوائِجِکُم ودَفعِ البَلاءِ عَنکُم فِی الدُّنیا وَالآخِرَةِ، ثُمَّ اکتَنَفوهُم عَن أیمانِهِم وعَن شَمائِلِهِم حَتّى یَنصَرِفوا إلى أهالیهِم.(88)
3078. کامل الزیارات عن جویریة بن العلاء عن بعض أصحابه عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: إذا کانَ یَومُ القِیامَةِ نادى مُنادٍ: أینَ زُوّارُ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ؟ فَیَقومُ عُنُقٌ مِنَ النّاسِ لا یُحصیهِم إلَا اللّهُ تَعالى، فَیَقولُ لَهُم: ما أرَدتُم بِزِیارَةِ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام؟
فَیَقولونَ: یا رَبِّ! أتَیناهُ حُبّا لِرَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله، وحُبّا لِعَلِیٍّ وفاطِمَةَ علیهما السلام، ورَحمَةً لَهُ مِمَّا ارتُکِبَ مِنهُ.
فَیُقالُ لَهُم: هذا مُحَمَّدٌ وعَلِیٌّ وفاطِمَةُ وَالحَسَنُ وَالحُسَینُ، فَالحَقوا بِهِم، فَأَنتُم مَعَهُم فی دَرَجَتِهِم، الحَقوا بِلِواءِ رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله، فَیَنطَلِقونَ إلى لِواءِ رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله، فَیَکونونَ فی ظِلِّهِ، وَاللِّواءُ فی یَدِ عَلِیٍّ علیه‌السلام حَتّى یَدخُلونَ الجَنَّةَ جَمیعا، فَیَکونونَ أمامَ اللِّواءِ، وعَن یَمینِهِ، وعَن یَسارِهِ، ومِن خَلفِهِ.(89)
3 / 14
جوامع برکات زیارته
3079. فضل زیارة الحسین علیه‌السلام عن أبی حمزة عن أبی جعفر الباقر علیه‌السلام لَمّا تَلا قَولَهُ تَعالى: «إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِینَ آمَنُوا فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهادُ»(90): الحُسَینُ بنُ
حوائج شما و دور کردن بلا از شما در دنیا و آخرت هستم». سپس آنان را از چپ و راست، در میان مىگیرند تا آن گاه که به سوى خانوادهشان باز گردند.
3078. کامل الزیارات به نقل از جُوَیریة بن علا، از یکى از راویان شیعه، از امام صادق علیه السلام: هنگامى که روز قیامت مىشود، مُنادىاى ندا مىدهد: «زائران حسین بن على علیه‌السلام کجایند؟». پس گروهى از مردم که کسى جز خداى متعال، شمار آنان را نمىداند، بر مىخیزند. او به آنان مىگوید: «قصد شما از زیارت قبر حسین علیه‌السلام چه بود؟».
آنان مىگویند: پروردگارا! ما از سرِ محبّت پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و محبّت على و فاطمه علیهما السلام و دلسوزى بر آنچه بر حسین علیه‌السلام رفته است، به زیارتش آمدهایم.
به آنان گفته مىشود: «اینان، محمّد و على و فاطمه و حسن و حسین اند. به ایشان بپیوندید که شما در بهشت، با آنان در یک درجه اید. به پرچم پیامبر خدا صلى الله علیه و آله بپیوندید».
پس آنان به سوى پرچم پیامبر خدا صلى الله علیه و آله مىروند و در سایه آن پرچم که در دست على علیه‌السلام است، مىمانند تا همگى به بهشت در آیند. پس جلو و راست و چپ و پشت پرچم اند.
3 / 14
برکات کلى زیارت امام حسین علیه السلام
3079. فضل زیارة الحسین علیه‌السلام به نقل از ابو حمزه، از امام باقر علیه السلام، هنگامى که این سخن خداى متعال را تلاوت کرد که: «ما فرستادگانمان و مؤمنان راى در زندگى دنیا، و نیز روز بر خاستن گواهان، یارى مىدهیم»: حسین بن على علیه السلام، جزو ایشان است. به خدا سوگند، گریهتان بر او، و بازگویىِ ماجراهاى رفته بر وى و زیارت قبرش،
عَلِیٍّ علیه‌السلام مِنهُم، ووَاللّهِ، إنَّ بُکاکُم عَلَیهِ، وحَدیثَکُم بِما جَرى عَلَیهِ، وزِیارَتَکُم قَبرَهُ نُصرَةٌ لَکُم فِی الدُّنیا، فَأَبشِروا فَإِنَّکُم مَعَهُ فی جِوارِ رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله.(91)
3080. کامل الزیارات عن محمّد بن مسلم عن أبی جعفر [الباقر] علیه السلام: إنَّ الحُسَینَ صاحِبَ کَربَلاءَ قُتِلَ مَظلوما مَکروبا، عَطشانا لَهفانا(92)، وحَقٌّ عَلَى اللّهِ عَزَّ وجَلَّ أن لا یَأتِیَهُ لَهفانٌ ولا مَکروبٌ ولا مُذنِبٌ ولا مَغمومٌ ولا عَطشانٌ ولا ذو عاهَةٍ، ثُمَّ دَعا عِندَهُ، وتَقَرَّبَ بِالحُسَینِ علیه‌السلام إلَى اللّهِ عَزَّ وجَلَّ إلّا نَفَّسَ اللّهُ کُربَتَهُ، و أعطاهُ مَسأَلَتَهُ، وغَفَرَ ذَنبَهُ، ومَدَّ فی عُمُرِهِ، وبَسَطَ فی رِزقِهِ؛ فَاعتَبِروا یا اولِی الأَبصارِ.(93)
3081. کامل الزیارات عن أبان عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: مَن أتى قَبرَ أبی عَبدِ اللّهِ علیه‌السلام فَقَد وَصَلَ رَسولَ اللّهِ صلى الله علیه و آله ووَصَلَنا، وحَرُمَت غیبَتُهُ، وحَرُمَ لَحمُهُ عَلَى النّارِ، و أعطاهُ اللّهُ بِکُلِّ دِرهَمٍ أنفَقَهُ عَشَرَةَ آلافِ مَدینَةٍ، لَهُ فی کِتابٍ مَحفوظٍ، وکانَ اللّهُ لَهُ مِن وَراءِ حَوائِجِهِ، وحُفِظَ فی کُلِّ ما خَلَّفَ، ولَم یَسأَلِ اللّهَ شَیئا إلّا أعطاهُ و أجابَهُ فیهِ، إمّا أن یُعَجِّلَهُ، وإمّا أن یُؤَخِّرَهُ لَهُ.(94)
3082. کامل الزیارات عن محمّد بن مروان عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: زُورُوا الحُسَینَ علیه‌السلام ولَو کُلَّ سَنَةٍ؛ فَإِنَّ کُلَّ مَن أتاهُ عارِفا بِحَقِّهِ غَیرَ جاحِدٍ لَم یَکُن لَهُ عِوَضٌ غَیرَ الجَنَّةِ، ورُزِقَ رِزقا واسِعا، و أتاهُ اللّهُ بِفَرَجٍ عاجِلٍ، إنَّ اللّهَ وَکَّلَ بِقَبرِ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه‌السلام أربَعَةَ آلافِ مَلَکٍ کُلُّهُم یَبکونَهُ، ویُشَیِّعونَ مَن زارَهُ إلى أهلِهِ، فَإِن مَرِضَ عادوهُ، وإن ماتَ شَهِدوا جِنازَتَهُ بِالاستِغفارِ لَهُ وَالتَّرَحُّمِ عَلَیهِ.(95)
یارى شما در دنیاست! پس مژدهتان باد که شما با او، در کنار پیامبر خدا صلى الله علیه و آله هستید.
3080. کامل الزیارات به نقل از محمّد بن مسلم، از امام باقر علیه السلام: حسینِ کربلا، به ستم و رنج و با لب تشنه و [دل پُر] اندوه، به شهادت رسید، و بر خداوندت سزاست که هیچ غمدیده رنج کشیده و گنهکار و اندوهناک و تشنه و بیمارى نزد او نمىآید و خدا را نمىخواند و به وسیله [زیارت] حسین علیه‌السلام به خداوندت تقرّب نمىجوید، جز آن که خداوند، گِره از گرفتارىاش مىگشاید و درخواستش را برآورد و گناهش را ببخشد و بر عمرش بیفزاید و روزىاش را گسترده کند. پس عبرت گیرید، اى دیدهوران!
3081. کامل الزیارات به نقل از ابان، از امام صادق علیه السلام: هر کس نزد قبر ابا عبد اللّه الحسین علیه‌السلام بیاید، به پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و ما پیوسته است و غیبتش حرام است و پیکرش بر آتش [دوزخ]، حرام مىشود، و خداوند، در برابر هر درهمى که هزینه مىکند، ده هزار شهر به او عطا کند و این عطا را ثبت و حفظ مىکنند. خداوند، در پىِ [برآوردن] حاجتهاى اوست و هر چه بر جاى نهاده [و به زیارت آمده]، محفوظ مىمانَد، و از خداوند، چیزى نمىخواهد، جز آن که به او عطا و اجابتش مىکند، یا زود مىدهد و یا برایش [به تأخیر مىاندازد و] مىاندوزد.
3082. کامل الزیارات به نقل از محمّد بن مروان، از امام صادق علیه السلام: حسین علیه‌السلام را زیارت کنید، هر چند سالى یک بار، که هر کس با شناخت حقّ او و بدون انکار آن به زیارتش بیاید، پاداشى جز بهشت ندارد و روزىِ گستردهاى خواهد داشت و خداوند، زود گِره از کارش مىگشاید. خداوند، چهار هزار فرشته بر قبر حسین علیه‌السلام گمارده است که همگى بر او مىگِریند و زائرش را تا نزد خانوادهاش بدرقه مىکنند، و اگر بیمار شود، عیادتش مىکنند، و اگر بمیرد، بر جنازهاش حاضر مىشوند و برایش آمرزش و رحمت مىطلبند.
3083. الأمالی للطوسی عن محمّد بن مسلم: سَمِعتُ أبا جَعفَرٍ وجَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ علیهما السلام یَقولانِ: إنَّ اللّهَ تَعالى عَوَّضَ الحُسَینَ علیه‌السلام مِن قَتلِهِ أن جَعَلَ الإِمامَةَ فی ذُرِّیَّتِهِ، وَالشِّفاءَ فی تُربَتِهِ، وإجابَةَ الدُّعاءِ عِندَ قَبرِهِ، ولا تُعَدُّ أیّامُ زائِریهِ جائِیا وراجِعا مِن عُمُرِهِ.
قالَ مُحَمَّدُ بنُ مُسلِمٍ: فَقُلتُ لِأَبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام: هذَا الجَلالُ یُنالُ بِالحُسَینِ علیه السلام، فَما لَهُ فی نَفسِهِ؟
قالَ: إنَّ اللّهَ تَعالى ألحَقَهُ بِالنَّبِیِّ صلى الله علیه و آله، فَکانَ مَعَهُ فی دَرَجَتِهِ ومَنزِلَتِهِ، ثُمَّ تَلا أبو عَبدِ اللّهِ علیه السلام:
«وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُمْ بِإِیمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ» الآیَةَ(96)(97)
3084. کامل الزیارات عن عبداللّه بن عبدالرحمن الأصم عن جدّه: قُلتُ لِأَبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام: جُعِلتُ فِداکَ! أیُّما أفضَلُ الحَجُّ أوِ الصَّدَقَةُ؟
قالَ: هذِهِ مَسأَلَةٌ فی مَسأَلَةٍ، قالَ: کَمِ المالُ؟ یَکونُ ما یَحمِلُ صاحِبَهُ إلَى الحَجُّ؟
قالَ: قُلتُ: لا، قالَ: إذا کانَ مالًا یَحمِلُ إلَى الحَجِّ فَالصَّدَقَةُ لا تَعدِلُ الحَجَّ، الحَجُّ أفضَلُ، وإن کانَت لا یَکونُ إلَا القَلیلَ، فَالصَّدَقَةُ.
قُلتُ: فَالجِهادُ؟
قالَ: الجِهادُ أفضَلُ الأَشیاءِ بَعدَ الفَرائِضِ فی وَقتِ الجِهادِ، وقالَ: ولا جِهادَ إلّا مَعَ الإِمامِ.
قُلتُ: فَالزِّیارَةُ؟
3083. الأمالى، طوسى به نقل از محمّد بن مسلم: شنیدم که امام باقر علیه‌السلام و امام صادق علیه‌السلام مىفرمایند: «خداوند متعال، در عوض کشته شدن حسین علیه السلام، امامت را در نسل او، و شفا را در خاک مرقد او، و اجابت دعا را نزد قبر او قرار داد و مدّت زمان زیارت زائرانش در رفتن و باز گشتن، از عمرشان حساب نمىشود».
به امام صادق علیه‌السلام گفتم: این بزرگداشت [زائران]، به سبب حسین علیه‌السلام است. به خود حسین علیه‌السلام چه مىدهند؟
فرمود: «خداوند متعال، او را به پیامبرش مىپیوندد تا در درجه و جایگاهش، کنار او باشد».
سپس امام صادق علیه‌السلام تلاوت کرد: «و کسانى که ایمان آوردند و ذریهشان در پى آنان مؤمن شدند، ذریهشان راى به آنان، مىپیوندیم».
3084. کامل الزیارات به نقل از عبد اللّه بن عبد الرحمن اصَم، از جدّش: به امام صادق علیه‌السلام گفتم: فدایت شوم! حج، برتر است یا صدقه؟
فرمود: «[پاسخ] این سؤال، نیاز به سؤالى دارد. مال [و اندوختهات] چه قدر است؟ مىتوان با آن، حج گزارد؟
گفتم: نه.
فرمود: «اگر مالى است که براى حج، کافى است، صدقه با آن، برابر نیست و حج، برتر است، و اگر اندک است، صدقه، برتر است».
گفتم: و جهاد، چه؟
فرمود: «جهاد در وقت خود، برترین چیزْ پس از واجبات است».
همچنین فرمود: «و جهاد، جز همراه با امام، تحقّق نمىیابد».
گفتم: و زیارت، چه؟
قالَ: زِیارَةُ النَّبِیِّ صلى الله علیه و آله، وزِیارَةُ الأَوصِیاءِ، وزِیارَةُ حَمزَةَ، وبِالعِراقِ زِیارَةُ الحُسَینِ علیه السلام.
قُلتُ: فَما لِمَن زارَ الحُسَینَ علیه السلام؟
قالَ: یَخوضُ فِی الرَّحمَةِ، ویَستَوجِبُ الرِّضى، ویُصرَفُ عَنهُ السّوءُ، ویُدَرُّ عَلَیهِ الرِّزقُ، وتُشَیِّعُهُ المَلائِکَةُ، ویُلبَسُ نورا تَعرِفُهُ بِهِ الحَفَظَةُ، فَلا یَمُرُّ بِأَحَدٍ مِنَ الحَفَظَةِ إلّا دَعا لَهُ.(98)
3085. تهذیب الأحکام عن عبداللّه بن الفضل الهاشمی: کُنتُ عِندَ أبی عَبدِ اللّهِ الصّادِقِ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ علیهما السلام، فَدَخَلَ رَجُلٌ مِن أهلِ طوسَ، فَقالَ: یَابنَ رَسولِ اللّهِ، ما لِمَن زارَ قَبرَ أبی عَبدِ اللّهِ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام؟
فَقالَ لَهُ: یا طوسِیُّ، مَن زارَ قَبرَ أبی عَبدِ اللّهِ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه‌السلام وهُوَ یَعلَمُ أنَّهُ إمامٌ مِن قِبَلِ اللّهِ عَزَّ وجَلَّ، مُفتَرَضُ الطّاعَةِ عَلَى العِبادِ، غَفَرَ اللّهُ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وما تَأَخَّرَ، وقَبِلَ شَفاعَتَهُ فی خَمسینَ مُذنِبا، ولَم یَسأَلِ اللّهَ عَزَّ وجَلَّ حاجَةً عِندَ قَبرِهِ إلّا قَضاها لَهُ.(99)
3086. کامل الزیارات عن جابر الجعفی عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام: إذَا انقَلَبتَ مِن عِندِ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام، ناداکَ مُنادٍ لَو سَمِعتَ مَقالَتَهُ لَأَقَمتَ عُمُرَکَ عِندَ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام، وهُوَ یَقولُ:
طوبى(100) لَکَ أیُّهَا العَبدُ! قَد غَنِمتَ وسَلِمتَ، وقَد غُفِرَ لَکَ ما سَلَفَ؛ فَاستَأنِفِ
فرمود: «زیارت پیامبر صلى الله علیه و آله و زیارت اوصیا (امامان) و زیارت حمزه، و زیارت حسین علیه‌السلام در عراق».
گفتم: پاداش زائر حسین علیه‌السلام چیست؟
فرمود: «در رحمت، فرو مىرود و مستحقّ رضایت خدا مىشود و بدى، از او برگردانده مىشود و روزى، بر او باریده مىشود. فرشتگان، او را بدرقه مىکنند و نورى بر او پوشانده مىشود که فرشتگان نگهبان، او را بِدان مىشناسند و بر هیچ یک از فرشتگانِ نگهبان نمىگذرد، جز آن که برایش دعا مىکنند».
3085. تهذیب الأحکام به نقل از عبد اللّه بن فضل هاشمى: من نزد امام جعفر صادق علیه‌السلام بودم که مردى از اهالى طوس، وارد شد و گفت: اى فرزند پیامبر خدا! پاداش زائر ابا عبد اللّه الحسین علیه‌السلام چیست؟
فرمود: «اى طوسى! هر کس قبر ابا عبد اللّه الحسین علیه‌السلام را زیارت کند، در حالى که مىداند که او از جانب خداى عزوجل امام است و اطاعتش بر بندگان، واجب است، خداوند، گناهان پیشین و پسینِ او را مىآمرزد و شفاعتش را براى پنجاه گنهکار، مىپذیرد، و نزد قبر حسین علیه السلام، حاجتى از خداى عزوجل نمىخواهد، جز آن که برایش روا مىکند».
3086. کامل الزیارات به نقل از جابر جُعفى، از امام صادق علیه السلام: هنگامىکه از نزد قبر حسین علیه‌السلام باز مىگشتى، منادىاى تو را ندا داد که اگر صدایش را مىشنیدى، تمام عمرت را نزد قبر حسین علیه‌السلام مىماندى. او ندا داد: «اى بنده! خوشا به حالت! غنیمت بُردى و رَستى و گذشتهات، آمرزیده شد. عمل، از سر گیر».
و اگر در همان سال یا در همان شب و روز زیارت، بمیرد، جز خدا، قبض روحش نمىکند و فرشتگان، همراه او مىآیند و برایش آمرزش مىطلبند و بر او، درود مىفرستند تا به خانهاش برسد و فرشتگان مىگویند: اى خدا! این، بنده
العَمَلَ، فَإِن ماتَ فی عامِهِ أو فی لَیلَتِهِ أو یَومِهِ لَم یَلِ قَبضَ روحِهِ إلَا اللّهُ، وتُقبِلُ المَلائِکَةُ مَعَهُ، ویَستَغفِرونَ لَهُ، ویُصَلّونَ عَلَیهِ حَتّى یُوافِیَ مَنزِلَهُ، وتَقولُ المَلائِکَةُ: یا رَبِّ، هذا عَبدُکَ وقَد وافى قَبرَ ابنِ نَبِیِّکَ صلى الله علیه و آله، وقَد وافى مَنزِلَهُ، فَأَینَ نَذهَبُ؟ فَیَأتیهِمُ النِّداءُ مِنَ السَّماءِ: یا مَلائِکَتی، قِفوا بِبابِ عَبدی، فَسَبِّحوا وقَدِّسوا، وَاکتُبوا ذلِکَ فی حَسَناتِهِ إلى یَومِ یُتَوَفّى.
قالَ: فَلا یَزالونَ بِبابِهِ إلى یَومِ یُتَوَفّى، یُسَبِّحونَ اللّهَ وَیُقَدِّسونَهُ، ویَکتُبونَ ذلِکَ فی حَسَناتِهِ، فَإِذا تُوُفِّیَ شَهِدوا کَفنَهُ وغُسلَهُ وَالصَّلاةَ عَلَیهِ، ویَقولونَ: رَبَّنا وَکَّلتَنا بِبابِ عَبدِکَ وقَد تُوُفِّیَ، فَأَینَ نَذهَبُ؟ فَیُنادیهِم(101): یا مَلائِکَتی، قِفوا بِقَبرِ عَبدی، فَسَبِّحوا وقَدِّسوا، وَاکتُبوا ذلِکَ فی حَسَناتِهِ إلى یَومِ القِیامَةِ.(102)
3087. فضل زیارة الحسین علیه‌السلام عن زید بن أبی اسامة: سَمِعتُ جَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ علیه‌السلام یَقولُ: مَن زارَ قَبرَ الحُسَینِ علیه‌السلام لَم تَزَلِ المَلائِکَةُ تَحُفُّ بِهِ حَتّى یَذهَبَ، ویَرجِعَ بِحِفظِهِ مِنَ الشَّیاطینِ وَالجِنِّ وَالإِنسِ حَتّى یَرجِعَ إلى أهلِهِ، فَإِذا رَجَعَ إلى أهلِهِ فَماتَ فی ذلِکَ الیَومِ أو بَعدَهُ بِجُمعَةٍ حُشِرَ مَعَ الشُّهَداءِ یَومَ القِیامَةِ.(103)
راجع: ج 10 ص 478 (الفصل الثانی/ ترک زیارته یوجب عقوق أهل البیت علیهم السلام).
توست و به نزد قبر فرزند پیامبرت صلى الله علیه و آله رفت و [اکنون] به خانهاش رسیده است. ما به کجا برویم؟
برایشان از آسمان، ندا مىآید: «اى فرشتگان من! در درگاه بندهام بِایستید و تسبیح و تقدیس گویید و این را تا روزى که مىمیرد، جزو حَسَنات او بنویسید».
و آنان، پیوسته تا روز درگذشت، در درگاه او به تسبیح و تقدیس خدا، مشغول هستند و آن را جزو حَسَنات او مىنویسند، و چون مىمیرد، در کفن و غسل و نماز بر او حضور مىیابند و مىگویند: پروردگار ما! ما را به درگاه بندهات گماردى و در گذشت. [اکنون] کجا برویم؟
به ایشان ندا مىرسد: «اى فرشتگان من! نزد قبر بندهام بِایستید و تسبیح و تقدیس گویید و آن را تا روز قیامت، جزو حَسَنات او بنویسید».
3087. فضل زیارة الحسین علیه‌السلام به نقل از زید بن ابى اسامه: شنیدم که امام صادق علیه‌السلام مىفرماید: «هر کس قبر حسین علیه‌السلام را زیارت کند، پیوسته، فرشتگانْ او را در میان مىگیرند تا آن که باز گردد، و در بازگشت نیز از شیطانها و جن و انس، محفوظ است تا نزد خانوادهاش برود، و چون به خانوادهاش رسید و اگر در آن روز یا یک هفته پس از آن بمیرد، روز قیامت، همراه شهیدان، محشور مىشود».
ر. ک: ج 10 ص 479 (فصل دوم/ زیارت نکردن امام حسین علیه السلام، نافرمانى از اهل بیت علیهم السلام است).
1) الکافی: ج 4 ص 548 ح 4، کتاب من لا یحضره الفقیه: ج 2 ص 577 ح 3159، تهذیب الأحکام: ج 6 ص 4 ح 7 عن المعلّى بن شهاب، ثواب الأعمال: ص 108 ح 2 عن العلاء بن المسیّب عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام عنه صلى الله علیه و آله، کامل الزیارات: ص 47 ح 23 عن المعلّى بن أبی شهاب وکلاهما نحوه، بحار الأنوار: ج 100 ص 141 ح 15.
2) فضل زیارة الحسین علیه السلام: ص 46 ح 22.
3) کامل الزیارات: ص 256 ح 384، فضل زیارة الحسین علیه السلام: ص 47 ح 23، بحار الأنوار: ج 101 ص 25 ح 25.
4) تهذیب الأحکام: ج 6 ص 52 ح 125، کامل الزیارات: ص 346 ح 586 نحوه عن رفاعة بن موسى النحّاس عن الإمام الصادق علیه السلام، بحار الأنوار: ج 101 ص 147 ح 34.
5) الأمالی للطوسی: ص 414 ح 931، بحار الأنوار: ج 101 ص 20 ح 10.
6) کامل الزیارات: ص 257 ح 385، بحار الأنوار: ج 101 ص 25 ح 26.
7) ثواب الأعمال: ص 117 ح 33، کامل الزیارات: ص 254 ح 380 و ص 287 ح 464، المزار الکبیر: ص 329 ح 10، بحار الأنوار: ج 101 ص 64 ح 50.
8) کتاب من لا یحضره الفقیه: ج 2 ص 581 ح 3172، ثواب الأعمال: ص 116 ح 30، المزار للمفید: ص 37 ح 2، کامل الزیارات: ص 286 ح 462، المزار الکبیر: ص 345 ح 4 کلّها نحوه، بحار الأنوار: ج 101 ص 26 ح 32.
9) الأشَرُ: المَرَحُ، والبَطَرُ: التبختُر (لسان العرب: ج 4 ص 20 «أشر» و ص 68 «بطر»).
10) المَحْصُ: التلخیص، وتمحیص الذنوب: أی إزالتها (النهایة: ج 4 ص 302 «محص»).
11) الدَّنَسُ: الوَسَخُ (النهایة: ج 2 ص 137 «دنس»).
12) تهذیب الأحکام: ج 6 ص 44 ح 93، المقنعة: ص 468 نحوه، المزار للمفید: ص 36 ح 1، کامل الزیارات: ص 273 ح 424 کلاهما بزیادة «محتسباً» بعد «الحسین»، المزار الکبیر: ص 344 ح 3 وفیه «یمضمض» بدل «یمحّص»، بحار الأنوار: ج 101 ص 19 ح 3.
13) فی المصدر: «استوجبه»، والتصویب من بحارالأنوار.
14) النّاصِبیّ: من نصب العداوة لأهل البیت علیهم السلام (مجمع البحرین: ج 3 ص 1788 «نصب»).
15) کامل الزیارات: ص 311 ح 525، بحار الأنوار: ج 101 ص 27 ح 35.
16) المزار للمفید: ص 135 ح 4، کامل الزیارات: ص 435 ح 668، المزار الکبیر: ص 356 ح 4، بحار الأنوار: ج 101 ص 83 ح 9.
17) أعنانُ السَّماء: أی نواحیها (النهایة: ج 3 ص 313 «عنن»).
18) کامل الزیارات: ص 275 ح 428 و ص 290 ح 470، بحار الأنوار: ج 101 ص 19 ح 5.
19) ناصبى، یعنى دشمن اهل بیت علیهم السلام.
20) فضل زیارة الحسین علیه السلام: ص 64 ح 46.
21) کامل الزیارات: ص 342 ح 578، بحار الأنوار: ج 101 ص 143 ح 14.
22) کامل الزیارات: ص 289 ح 468، بحار الأنوار: ج 101 ص 67 ح 59.
23) کامل الزیارات: ص 266 ح 411، بحار الأنوار: ج 101 ص 26 ح 29.
24) عیون أخبار الرضا علیه السلام: ج 1 ص 299 ح 58، الأمالی للصدوق: ص 192 ح 202، الإقبال: ج 3 ص 29، بحار الأنوار: ج 101 ص 103 ح 3.
25) أی الإمام الهادی علیه السلام.
26) کامل الزیارات: ص 344 ح 582، بحار الأنوار: ج 101 ص 143 ح 16.
27) کامل الزیارات: ص 354 ح 609، بحار الأنوار: ج 101 ص 68 ح 63.
28) الأمالی للطوسی: ص 214 ح 372، بشارة المصطفى: ص 109، بحار الأنوار: ج 100 ص 257 ح 1.
29) ثواب الأعمال: ص 111 ح 5، کامل الزیارات: ص 263 ح 397، جامع الأخبار: ص 79 ح 110، بحار الأنوار: ج 101 ص 23 ح 16.
30) قال العلّامة المجلسی قدسسره: لعلّ الحلف سقط من الراوی أو النسّاخ أو کان فی کلام آخر غیر هذا (بحار الأنوار: ج 101 ص 19).
31) کامل الزیارات: ص 273 ح 425، فضل زیارة الحسین علیه السلام: ص 60 ح 41 نحوه ولیس فیه ذیله من «ثمّ قال لی ثلاثاً»، بحار الأنوار: ج 101 ص 19 ح 4.
32) الکافی: ج 4 ص 582 ح 9، کتاب من لا یحضره الفقیه: ج 2 ص 581 ح 3176، ثواب الأعمال: ص 111 ح 6، کامل الزیارات: ص 263 ح 399 و ص 288 ح 466، المزار الکبیر: ص 326 ح 4، بحار الأنوار: ج 101 ص 24 ح 19.
33) الکافی: ج 4 ص 582 ح 8، ثواب الأعمال: ص 111 ح 4 عن قائد الخیّاط، الأمالی للصدوق: ص 206 ح 225 عن فائد الحنّاط، کامل الزیارات: ص 264 ح 403 عن عبداللّه بن سنان عن الإمام الصادق علیه‌السلام و ص 265 ح 407 عن یحیى بن علیّ عن الإمام الصادق علیه السلام، المزار الکبیر: ص 326 ح 3 عن فائد الخیّاط، جامع الأخبار: ص 79 ح 112 عن الحسین بن محمّد القمّی، روضة الواعظین: ص 214، المناقب لابن شهر آشوب: ج 4 ص 128، بحار الأنوار: ج 101 ص 21 ح 1.
34) کامل الزیارات: ص 176 ح 238، بحار الأنوار: ج 101 ص 57 ح 24 وراجع: المزار الکبیر: ص 417 ح 2 وجامع الأخبار: ص 81 ح 121 وفضل زیارة الحسین علیه السلام: ص 37 ح 8.
35) کامل الزیارات: ص 232 ح 346، بحار الأنوار: ج 101 ص 54 ح 11.
36) الکافی: ج 4 ص 582 ح 11، ثواب الأعمال: ص 121 ح 44، کامل الزیارات: ص 229 ح 336، المزار الکبیر: ص 335 ح 14، بحار الأنوار: ج 101 ص 8 ح 30.
37) فی المصدر: «الهوى»، والتصویب من بحار الأنوار.
38) کامل الزیارات: ص 241 ح 358، بحار الأنوار: ج 101 ص 66 ح 57.
39) کامل الزیارات: ص 375 ح 621، فضل زیارة الحسین علیه السلام: ص 60 ح 40 عن جابر بن عبداللّه نحوه وفیه «أربعین ألفا» بدل «أربعة آلاف»، بحارالأنوار: ج 101 ص 163 ح 8.
40) کامل الزیارات: ص 231 ح 343، بحار الأنوار: ج 101 ص 55 ح 14.
41) الأمالی للطوسی: ص 55 ح 74، بشارة المصطفى: ص 78، کامل الزیارات: ص 206 ح 292 و ص 544 ح 830 کلاهما عن عبداللّه بن بکیر نحوه، بحار الأنوار: ج 101 ص 64 ح 49.
42) کامل الزیارات: ص 247 ح 368، بحار الأنوار: ج 101 ص 50 ح 1.
43) قال العلّامة المجلسی قدسسره: قوله علیه السلام: «ما یتمنّى أنّ قبره کان بیده» أی یتمنّى أن یکون زاره علیه‌السلام متیقّنا للموت حافرا قبره بیده، أو یکون کنایة عن أن یکون سببا لقتل نفسه من جهة زیارته علیه السلام، أو المعنى أنّه یتمنّى أن یکون الخروج من القبر باختیاره فیخرج ویزور.وفی بعض النسخ «نبذه» بالنون والباء الموحّدة والذال المعجمة: أی طرحه، والأظهر أنّه تصحیف «عنده»، کما سیأتی بأسانید؛ أی یتمنّى أن یکون قتل لزیارته صلوات اللّه علیه وقُبر عنده، أو یکون القبر حاضرا عنده، فیزوره فی تلک الحالة، والأوّل أظهر (بحار الأنوار: ج 101 ص 9) أقول: بل الثانی اظهر کما مرّ فی ذیل حدیث الرقم 2960.وجدیر بالذکر أنّ فی التهذیب وکامل الزیارات «عنده» بدل «بیده» راجع: موسوعة الإمام الحسین علیه السلام: ج 10 ص 456 ح 2960.
44) ثواب الأعمال: ص 120 ح 44، الکافی: ج 4 ص 582 ح 11، کامل الزیارات: ص 228 ح 336 ولیس فیهما ذیله من «لا تدعه لخوفٍ …»، المزار الکبیر: ص 334 ح 14 کلّها نحوه، بحار الأنوار: ج 101 ص 8 ح 30.
45) علّامه مجلسى قدسسره در شرح جمله «آرزو مىکند قبر او در دستش بود»، مىنویسد: «یعنى آرزو مىکند که امام علیه‌السلام را زیارت مىکرد، در حالىکه یقین داشت در این راه مىمیرد و با دست خودش قبرش را مىکَنَد یا خودش به سبب زیارت امام علیه السلام، موجب قتل خود مىشود یا خارج شدن از قبر، در اختیار خودش بود تا خارج شده، امام علیه‌السلام را زیارت کند». وى بعد از بیان مطلب یاد شده، مىگوید: «ظاهر، آن است که کلمه «بیده» که در متن روایت آمده، تصحیف شده و اصلش «عنده» باشد؛ یعنى آرزو مىکند که در راه زیارت او، کشته و در کنار او دفن شود یا آروز مىکند قبر امام علیه‌السلام نزد او حاضر بود و در آن حال، آن را زیارت مىکرد. البته احتمال اوّل، روشنتر است»؛ لیکن به نظر مىرسد برخلاف دیدگاه علامه مجلسى، احتمال دوم، صحیح باشد، چنان که در توضیح ذیل حدیث 2960 بیان کردیم (ر. ک: دانشنامه امام حسین علیه السلام: ج 10 ص 457).
46) کامل الزیارات: ص 286 ح 461، بحار الأنوار: ج 101 ص 47 ح 12.
47) تهذیب الأحکام: ج 6 ص 43 ح 90، المزار للمفید: ص 32 ح 1، کامل الزیارات: ص 260 ح 391 بزیادة «لا تحسب من أعمارهم» قبل «لا تعدّ»، بحار الأنوار: ج 101 ص 47 ح 10.
48) تهذیب الأحکام: ج 6 ص 43 ح 91، المزار للمفید: ص 32 ح 2، کامل الزیارات: ص 284 ح 457، المزار الکبیر: ص 343 ح 2، بحار الأنوار: ج 101 ص 47 ح 11.
49) ثواب الأعمال: ص 116 ح 29، کامل الزیارات: ص 340 ح 572 و ص 255 ح 382 وفیه «أهله» بدل «ماله»، بحار الأنوار: ج 101 ص 46 ح 8.
50) تهذیب الأحکام: ج 6 ص 48 ح 106، المزار للمفید: ص 226 ح 9 عن محمّد بن حکیم عن الإمام الصادق علیه السلام، بحار الأنوار: ج 101 ص 17 ح 23.
51) ثواب الأعمال: ص 123 ح 52، کامل الزیارات: ص 216 ح 314 وفیه «علیّ» بدل «على اللّه»، بحار الأنوار: ج 101 ص 48 ح 16.
52) کامل الزیارات: ص 314 ح 532، بحار الأنوار: ج 101 ص 45 ح 4.
53) کامل الزیارات: ص 312 ح 529، الغارات: ج 2 ص 857 نقلًا عن رسالة الدلائل البرهانیّة، فرحة الغری: ص 104 کلاهما عن أبی شعیب الخراسانی عن الإمام الرضا علیه‌السلام نحوه، بحار الأنوار: ج 101 ص 45 ح 3.
54) المقنعة: ص 468، جامع الأخبار: ص 78 ح 106.
55) نَفَّسَ: أی فَرَّجَ (النهایة: ج 5 ص 94 «نفس»).
56) المزار للمفید: ص 34 ح 2، المزار الکبیر: ص 344 ح 2، کامل الزیارات: ص 312 ح 527 و ح 528 عن أبی الصباح الکنانی، بحار الأنوار: ج 101 ص 45 ح 1.
57) فضل زیارة الحسین علیه السلام: ص 57 ح 37.
58) کامل الزیارات: ص 313 ح 530، بحار الأنوار: ج 100 ص 259 ح 7.
59) القضیب: الغصن (لسان العرب: ج 1 ص 678 «قضب»).
60) إشارة إلى الآیة: 70 من سورة الفرقان.
61) کامل الزیارات: ص 545 ح 834، تأویل الآیات الظاهرة: ج 1 ص 383 ح 22، بحار الأنوار: ج 101 ص 74 ح 22.
62) کامل الزیارات: ص 274 ح 426 و ص 307 ح 517، بحار الأنوار: ج 101 ص 20 ح 6.
63) این جمله، به آیه 70 سوره فرقان، اشاره دارد.
64) تهذیب الأحکام: ج 6 ص 48 ح 105، بحار الأنوار: ج 101 ص 38 ح 54.
65) کامل الزیارات: ص 258 ح 388، بحار الأنوار: ج 101 ص 72 ح 18.
66) کامل الزیارات: ص 323 ح 548، بحار الأنوار: ج 101 ص 104 ح 7.
67) کامل الزیارات: ص 258 ح 389، بحار الأنوار: ج 101 ص 72 ح 19.
68) فی بحار الأنوار: «عن زرارة» بدل «عمّن رواه».
69) فی المصدر: «إلى» والتصویب من بحار الأنوار.
70) الاصول الستّة عشر: ص 123، بحار الأنوار: ج 101 ص 75 ح 25.
71) کامل الزیارات: ص 271 ح 422، بحار الأنوار: ج 101 ص 75 ح 26.
72) آثَرَهُ علیه: أی فَضَّلَهُ (لسان العرب: ج 4 ص 7 «أثر»).
73) قُتِلَ فُلان صبرا: إذا حبس على القتل حتّى یُقتل (الصحاح: ج 2 ص 706 «صبر»).
74) کامل الزیارات: ص 548 -550 ح 840، تأویل الآیات الظاهرة: ج 2 ص 880 ح 11 نحوه، بحار الأنوار: ج 28 ص 61 ح 24.
75) تهذیب الأحکام: ج 6 ص 22 ح 50، المزار للمفید: ص 228 ح 12، فرحة الغَریّ: ص 77، الغارات: ج 2 ص 854 نقلًا عن رسالة الدلائل البرهانیّة وکلّها عن أبی عامر عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام، إرشاد القلوب: ص 441، بحار الأنوار: ج 100 ص 121 ح 22.
76) رمل عالج: جبال متواصلة یتّصل أعلاها بالدهناء والدهناء بقرب الیمامة و أسفلها بنجد، ویتّسع اتساعا کثیرا حتى قال البکری: رمل عالج یحیط بأکثر أرض العرب (المصباح المنیر: ص 425 «علج»)، وراجع: الخریطة رقم 5 فی آخر مجلّد 8.
77) تِهامة: اسم أرض معروفة، وهی ما بین ذات عِرق إلى مرحلتین من وراء مکّة (تاج العروس: ج 16 ص 81 «تهم»). راجع: الخریطة رقم 5 فی آخر مجلّد 8.
78) کامل الزیارات: ص 289 ح 467، بحار الأنوار: ج 101 ص 27 ح 33.
79) کامل الزیارات: ص 309 ح 523، بحار الأنوار: ج 101 ص 77 ح 36.
80) عُنُقٌ: أی جماعة من الناس (النهایة: ج 3 ص 310 «عنق»).
81) کامل الزیارات: ص 311 ح 526، بحار الأنوار: ج 101 ص 27 ح 34.
82) الإرشاد: ج 2 ص 134، کشف الغمّة: ج 2 ص 253.
83) الأمالی للطوسی: ص 669 ح 1404، کامل الزیارات: ص 126 ح 140، بشارة المصطفى: ص 195، فضل زیارة الحسین علیه السلام: ص 3 ح 4 کلاهما عن حسین بن علیّ بن الحسین عن أبیه عن جدّه علیهما السلام، إعلام الورى: ج 1 ص 95 عن الإمام زین العابدین عن أبیه عنه علیهم السلام والثلاثة الأخیرة نحوه، بحار الأنوار: ج 100 ص 118 ح 11.
84) تهذیب الأحکام: ج 6 ص 21 ح 48، المزار للمفید: ص 19 ح 1 عن عبداللّه بن سنان، المناقب لابن شهر آشوب: ج 4 ص 46، روضة الواعظین: ص 186 عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام وفیهما «الحسن» بدل «والحسین» وکلّها نحوه، بحار الأنوار: ج 44 ص 161 ح 30.
85) کامل الزیارات: ص 262 ح 395، بحار الأنوار: ج 101 ص 26 ح 30.
86) کامل الزیارات: ص 260 ح 392، بحار الأنوار: ج 101 ص 66 ح 54.
87) تهذیب الأحکام: ج 6 ص 53 ح 126، کامل الزیارات: ص 261 ح 394 لیس فیه ذیله من «وناداه …»، بحار الأنوار: ج 101 ص 147 ح 36.
88) ثواب الأعمال: ص 117 ح 33، جامع الأخبار: ص 81 ح 122، کامل الزیارات: ص 254 ح 380 وفیه «التقاهم النبیّ صلى الله علیه و آله» بدل «اکتنفوهم»، المزار الکبیر: ص 329 ح 10 نحوه، بحار الأنوار: ج 101 ص 64 ح 50.
89) کامل الزیارات: ص 268 ح 415، بحار الأنوار: ج 101 ص 21 ح 11.
90) غافر: 51.
91) فضل زیارة الحسین علیه السلام: ص 48 ح 25.
92) اللَّهْفُ: الأسى والحُزن والغیظ (لسان العرب: ج 9 ص 321 «لهف»).
93) کامل الزیارات: ص 313 ح 531، بحار الأنوار: ج 101 ص 46 ح 5.
94) کامل الزیارات: ص 245 ح 364.
95) کامل الزیارات: ص 175 ح 235، بحار الأنوار: ج 101 ص 2 ح 3.
96) الطور: 21.
97) الأمالی للطوسی: ص 317 ح 644، بشارة المصطفى: ص 211، إعلام الورى: ج 1 ص 431 وفیهما «هذه الخلال تنال» بدل «هذا الجلال ینال»، عدّة الداعی: 48 من دون إسنادٍ إلى أحدٍ من أهل البیت علیهم السلام ولیس فیه ذیله من «قال محمّد بن مسلم …»، بحار الأنوار: ج 101 ص 69 ح 2.
98) کامل الزیارات: ص 552 ح 841، بحار الأنوار: ج 99 ص 10 ح 28 نقلًا عن الفضائل عن حدیرة.
99) تهذیب الأحکام: ج 6 ص 108 ح 191، الأمالی للصدوق: ص 684 ح 938 وفیه «سبعین» بدل «خمسین»، بحار الأنوار: ج 101 ص 23 ح 15.
100) طُوبى: اسم الجنّة، وقیل: هی شجرة فیها (النهایة: ج 3 ص 141 «طوب»).
101) فی المصدر: «فیناد بهم» والتصویب من بحار الأنوار.
102) کامل الزیارات: ص 376 ح 621، المزار الکبیر: ص 437 ح 4 نحوه، بحار الأنوار: ج 101 ص 164 ح 8.
103) فضل زیارة الحسین علیه السلام: ص 93 ح 87.
