شخصی بنام أنس میگوید: روزی خدمت امام حسین علیه السلام نشسته بودم یکی از کارکنان زن وارد اطاق شد، سلام داد و دسته گُلی به امام تقدیم کرد. امام حسین علیه السلام در برابر احسان آن کنیز، فوراً اظهار داشت:
حدیث 100
قال الامام الحسین علیه السلام: أَنْتِ حُرَّةٌ لِوَجْهِ اللهِ کَذا أَدَّبَنَا اللهُ، قالَ اللهُ تَعالی: «وَإِذا حُیِّیْتُمْ بِتَحِیَّةٍ فَحَیُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها أَوْ رُدُّوها»(1) و کانَ أَحْسَنَ مِنْها عِتْقُها.(2)
امام حسین علیه السلام فرمود: (تو را در راه خدا آزاد کردم) به امام گفتم: این کنیز چند شاخه گل به شما اهداء کرد و شما او را در راه خدا آزاد کردی؟
پاسخ داد: (خداوند ما را بدین خصلت مؤدّب ساخت که در قرآن کریم میفرماید «گاهی که شما را به چیزی هدیه دادند پاسخ آنان را به نیکوتر از آن بدهید» و نیکوتر از کار او آزادی او بود، که او را آزاد ساختم.).
1) سوره نساء آیه86.
2) کشف الغمّة ج2 ص31، نزهة الناظر و تنبیه الخاطر ص83 حدیث 8، فصول المهمّة ص167، بحارالأنوار ج44 ص195 حدیث 8، محجة البیضاء ج4 ص227، عوالم بحرانی ج17 ص64 حدیث 3، مجالس السنیة ج 1 ص1 حدیث 22، اعیان الشیعة ج1 ص 579، احقاق الحق ج 11 ص 444، مناقب ابن شهر آشوب مازندرانی ج4 ص 18، بحارالأنوار ج44 ص273.
