زمان مطالعه: < 1 دقیقه
وی دختر «عبد» و همسر عبدالله بن عمیر کلبی از طایفه «بنی علیم» بود.چون شوهرشتصمیم گرفت از کوفه به یاری حسین «ع» بیرون آید، ام وهب نیز اصرار کرد تا او را هم باخود ببرد.شبانه به یاران حسین «ع» در کربلا پیوستند.روز عاشورا وقتی شوهرش عبدالله بن عمیر به میدان رفت، او نیز چوبی به دست گرفت و به میدان شتافت ولی امامحسین «ع» مانع او شد و فرمود: بر زنان جهاد نیست.اما پس از شهادت شوهرش به بالین او رفت و صورت او را پاک میکرد که شمر، غلامی را سراغ او فرستاد.آن غلام، با گرزی بر سر آن زن کوبید و او را شهید کرد.(1)
1) همان، ص 482، انصار الحسین، ص 61 به نقل از تاریخ طبری.
