جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

الصوم‏ (روزه‏)

زمان مطالعه: 3 دقیقه

4/ 1

حکمة الصوم‏

3785. المناقب لابن شهر آشوب: سُئِلَ الحُسَینُ علیه السلام: لِمَ افتَرَضَ اللّهُ عز و جل عَلَى عَبیدِهِ الصَّومَ؟ قالَ: لِیَجِدَ الغَنِیُّ مَسَّ الجوعِ، فَیَعودَ بِالفَضلِ عَلَى المَساکینِ.(1)

4 / 2

تحفة الصائم

3786. الخصال: کانَ أبو عَبدِ اللّهِ الحُسَینُ بنُ عَلِیٍّ علیهما السلام إذا صامَ یَتَطَیَّبُ بِالطّیبِ، ویَقولُ: الطّیبُ تُحفَةُ الصّائِمِ.(2)

3787. نزهة الناظر: دَعاهُ [الحُسَینَ علیه السلام‏] بَعضُ أصحابِهِ فی جَماعَةٍ مِنهُم، فَأَکَلوا ولَم یَأکُلِ الحُسَینُ علیه السلام.

فَقیلَ لَهُ: ألا تَأکُلُ؟

4 / 1

حکمت روزه‏

3785. المناقب، ابن شهرآشوب: از امام حسین علیه‌السلام سؤال شد: چرا خداى عز و جل روزه را بر بندگانش واجب کرده است؟

فرمود: «تا توانگر، مزه گرسنگى را بچشد و زیادى مالش را به بینوایان بدهد».

4 / 2

هدیه روزه‏دار

3786. الخصال: ابا عبد اللّه حسین بن على علیه‌السلام چون روزه مى‏گرفت، خود را با عطر، خوش‏بو مى‏کرد و مى‏فرمود: «بوى خوش، هدیه روزه‏دار [به دیگران‏] است».

3787. نزهة الناظر: یکى از یاران حسین علیه السلام، ایشان را با گروهى دعوت کرد. آنان غذا خوردند؛ امّا حسین علیه‌السلام نخورد.

به ایشان گفته شد: چرا نمى‏خورى؟

قالَ: إنّی لَصائِمٌ، ولکِن تُحفَةَ الصّائِمِ!

قیلَ: وما هِیَ؟

قالَ: الدُّهنُ وَالمِجمَرُ(3)(4)

4 / 3

فضل السحور

3788. الأمالی للطوسی بإسناده عن الحسین بن علیّ عن علیّ بن أبی طالب علیهما السلام: قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: إنَّ اللّهَ ومَلائِکَتَهُ یُصَلّونَ عَلَى المُستَغفِرینَ وَالمُتَسَحِّرینَ بِالأَسحارِ، فَتَسَحَّروا ولَو بِجُرَعِ الماءِ.(5)

4 / 4

الإفطار بالتمر

3789. مکارم الأخلاق عن الحسین بن علیّ عن أبیه علیهما السلام: إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله علیه و آله کانَ یَبتَدِئُ طَعامَهُ إذا کانَ صائِما بِالتَّمرِ.(6)

4 / 5

فضل صوم رجب و شعبان‏

3790. تاریخ واسط عن الإمام الحسین علیه السلام: صَومُ رَجَبٍ وشَعبانَ تَوبَةٌ مِنَ اللّهِ عز و جل.(7)

فرمود: «من، روزه دارم؛ امّا تُحفه (هدیه) روزه‏دار را مى‏پذیرم».

گفته شد: تحفه روزه‏دار چیست؟

فرمود: «روغن (براى پوست و مو) و مِجَمر (براى بخور و بوى خوش)».

4 / 3

ثواب سحرى خوردن‏

3788. الأمالى، طوسى به سندش، از امام حسین علیه السلام، از امام على علیه السلام: پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: «خداوند و فرشتگانش بر آمرزش‏خواهان در سحر و [روزه‏داران‏] سحرى‏خور، درود مى‏فرستند. پس هر چند با جرعه‏اى آب، سحرى بخورید».

4 / 3

افطار کردن با خرما

3789. مکارم الأخلاق از امام حسین علیه‌السلام از امام على علیه السلام: پیامبر خدا صلى الله علیه و آله، چون روزه مى‏گرفت، آن را با خرما مى‏گشود.

4 / 5

ثواب روزه رجب و شعبان‏

3790. تاریخ واسط از امام حسین علیه السلام: روزه رجب و شعبان، توبه‏اى (بازگشتى) از جانب خداى عز و جل است.

3791. فضائل الأشهر الثلاثة بإسناده عن الحسین بن علیّ علیهما السلام: سَمِعتُ أمیرَ المُؤمِنینَ علیه‌السلام یَقولُ: مَن صامَ شَعبانَ مَحَبَّةَ نَبِیِّ اللّهِ صلى الله علیه و آله وتَقَرُّبا إلَى اللّهِ عز و جل؛ أحَبَّهُ اللّهُ عز و جل، وقَرَّبَهُ مِن کَرامَتِهِ یَومَ القِیامَةِ، و أوجَبَ لَهُ الجَنَّةَ.(8)

4 / 6

فضل صوم الجمعة

3792. عیون أخبار الرضا علیه‌السلام بإسناده عن الحسین بن علیّ عن أبیه علیّ بن أبی طالب علیهما السلام: قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: مَن صامَ یَومَ الجُمُعَةِ صَبرا وَاحتِسابا، اعطِیَ ثَوابَ صِیامِ عَشَرَةِ أیّامٍ غُرٍّ زُهرٍ لا تُشاکِلُ أیّامَ الدُّنیا.(9)

3791. فضائل الأشهر الثلاثة به سندش، از امام حسین علیه السلام: شنیدم امیرمؤمنان مى‏فرماید: «هر کس ماه شعبان را از سرِ محبّت به پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و تقرّب به خداى عز و جل روزه بدارد، خداى عز و جل دوستِ او خواهد شد و روز قیامت، او را به کرامتش نزدیک و بهشت را برایش واجب مى‏کند».

4 / 6

ثواب روزه جمعه‏

3792. عیون أخبار الرضا علیه‌السلام به سندش، از امام حسین علیه السلام، از امام على علیه السلام: پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: «هر کس روز جمعه را از سرِ شکیبایى و براى خدا روزه بگیرد، [خداوند] پاداش روزه ده روز نورانى و تابان را که شباهتى به روزهاى دنیا ندارد، به او مى‏دهد».


1) المناقب لابن شهرآشوب: ج 4 ص 68، بحار الأنوار: ج 96 ص 375 ح 62.

2) الخصال: ص 62 ح 86، بحار الأنوار: ج 96 ص 289 ح 2 وراجع: الکافی: ج 4 ص 113 ح 3 وتهذیب الأحکام: ج 4 ص 266 ح 799.

3) المِجْمَرُ: هو الذی یوضع فیه النار للبخور (النهایة: ج 1 ص 293 «جمر»).

4) نزهة الناظر: ص 85 ح 22، کشف الغمّة: ج 2 ص 243 وفیه «عبد اللّه بن الزبیر و أصحابه» بدل «بعض أصحابه فی جماعة منهم»، بحار الأنوار: ج 44 ص 195 ح 9.

5) الأمالی للطوسی: ص 497 ح 1090 عن عمرو بن جمیع عن الإمام الصادق عن أبیه عن جدّه:، مسند زید: ص 204، بحار الأنوار: ج 96 ص 313 ح 11 وراجع: کتاب من لا یحضره الفقیه: ج 2 ص 136 ح 1961 والإقبال: ج 1 ص 185.

6) مکارم الأخلاق: ج 1 ص 367 ح 1210، بحار الأنوار: ج 66 ص 141 ح 58.

7) تاریخ واسط: ص 196.

8) فضائل الأشهر الثلاثة: ص 61 ح 43 عن أبان عن الإمام الصادق عن أبیه عن جدّه:، بحار الأنوار: ج 97 ص 82 ح 53.

9) عیون أخبار الرضا علیه السلام: ج 2 ص 36 ح 92، صحیفة الإمام الرضا علیه السلام: ص 114 ح 72 کلاهما عن أحمد بن عامر الطائی عن الإمام الرضا عن آبائه:، بحار الأنوار: ج 96 ص 266 ح 12.