پس از اتمام حجّت با همراهان و آزاد گذاشتن مردم در کناره گیری یا تداوم قیام، که بسیاری فرار را بر قرار ترجیح دادند و «72 تن» باقی ماندند، امام خطاب به برادران مسلم بن عقیل فرمود: حدیث 7
قال الامام الحسین علیه السلام: یا بَنی عَقیلٍ حَسْبُکُمْ مِنَ الْقَتْلِ بِمُسْلِمٍ، فَاذْهُبُوا أنْتُمْ فَقَدْ قَدْ أَذِنْتُ لَکُمْ.(1)
امام حسین علیه السلام فرمود: (ای فرزندان عقیل! شهادت مسلم، خانواده شما را کافی است. من شما را رخصت دادم که بسوی خانههای خود بروید.)
امّا فرزندان آزاد مرد عقیل بپاخاستند و گفتند: یا اباعبدالله علیه السلام تو را رها کنیم و به کجا برویم؟ مردم چه خواهند گفت؟ و ما در جواب مردم چه بگوئیم؟ به مردم بگوئیم که: امام و رهبر و بزرگ خود را در میان دشمنان تنها گذاردیم، و با تیری یا شمشیری از او دفاع نکردیم؟ سوگند به خدا! چنین نخواهیم کرد بلکه جان و مال و زن و فرزندان خود را فدای تو میکنیم.
1) ارشاد شیخ مفید 231، تأریخ طبری آملی ج3 ص15، بدایه و نهایه ج8 ص191، کامل ابن اثیر ج2 ص559.عوالم بحرانی ج17 ص 244، واقعه طف 198.
