زمان مطالعه: < 1 دقیقه
در شب عاشورا که دو لشگر نا برابر مقابل هم قرار داشتند و به جنگ و پیکار فردا میاندیشیدند، و حلقه محاصره بر امام حسین علیه السلام تنگتر شد، حضرت زینبعلیها السلام با نگرانی پرسید: آیا یاران همراه تو، فردا در شدّت نبرد تو را رها نخواهند کرد؟.
حدیث 369
قال الامام الحسین علیه السلام: أَما وَاللهِ لَقَدْ نَهَرْتُهُمْ وَ بَلَوْتُهُمْ وَ لَیْسَ فیهِمُ الأشْوَسَ الأقْعَسَ یَسْتَأْنِسُونَ بِالْمَنِیَّةِ دُونَیِ اسْتِئْناسَ الطَّفْلِ بِلَبَنِ أمِّهِ.
امام حسین علیه السلام فرمود: (آری بخدا سوگند! آنها را آزمودهام و نیافتم مگر دلاور و غرّنده و با صلابت و استوار، آنان به کشته شدن در پیش روی من مشتاقند چونان اشتیاق طفل شیرخوار به پستان مادر.(1)
1) مقتل الحسین مقرّم ص262.