در روز عاشورا بهنگام میدان رفتن «هلال بن نافع» همسر جوانش، دامن او را گرفت و گفت: پس از تو به کجا روم؟ و به چه کسی تکیه کنم؟ و آنگاه به شدّت گریست. وقتی امام حسین علیه السلام متوجّه شد، با همان روح آزادگی خطاب به هلال فرمود:
حدیث 8
قال الامام الحسین علیه السلام: یا نَافِعُ، اِنَّ اَهْلَکَ لا یَطیبُ لَها فِراقُکَ، فَلَوْرَأَیْتَ اَنْ تَخْتارَ سُرورَها عَلَی الْبَرازِ.(1)
امام حسین علیه السلام فرمود: (ای پسر نافع! همانا همسرت، جدائی تو را نمیپسندد، آزادی تا خشنودی او را بر مبارزه با شمشیرها مقدّم بداری).
هلال بن نافع گفت: ای پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم، اگر امروز تو را یاری نکنم، فردای قیامت جواب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را چگونه بدهم؟. آنگاه به میدان جنگ رفت، مبارزه کرد تا شهید شد.
1) أدب الحسین 210، معالی السبطین ج1 ص384، ناسخ التواریخ ج2 ص277.
